Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/2, 62, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İnterpol üyesi İran Devleti vatandaşı olup, Gaziantep Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesinde öğrenci olduğu belirlenen sanığın, yakalandığı sırada üzerinden çıkan pasaport ile ikamet tezkeresinin aynen kendisine teslim edilip, pasaport ile hüviyet bilgileri belgelerinin örneklerinin dosyaya konulduğu ve sanığa ait adli sicil kaydının mahkemesince UYAP kayıt sisteminden alındığı belirlenerek yapılan incelemede:
Gerekçeli karar başlığına, suçun işlendiği tarihin, 21.11.2013 yerine 20.11.2013 olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak değerlendirilmiştir.
Sanığın ikrarı, mağdurun beyanı ve dosya kapsamına göre, mağdur ...’in arkadaşı olup, ilerleyen süreçte mağdura duygusal anlamda birliktelik teklifinde bulunan; ancak, bu yöndeki talebi mağdur tarafından kabul edilmediğinden, mağdurla ilişkileri normal arkadaş olarak devam eden sanık ...’nın, mağdura kullanması için verdiği flash bellekte tesadüfen gördüğü mağdurla mağdurun erkek arkadaşının yatakta seviştikleri ana ilişkin çıplak görüntüleri, Nergiz Kuyumcu isimli facebook ve twitter hesaplarından, mağdurun bilgisi ve rızası dışında yayımlaması biçiminde sübut bulan eylemlerinin, TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasında tanımlanan görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğuna ve temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak tayin edilmesine yönelik yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş; ancak, mağdurun cinsel ve fiziksel mahremiyetine ilişkin özel görüntülerini, bir suç işleme kararının icrası kapsamında, facebook ve twitter isimli birden fazla sosyal paylaşım sitesinde ifşa eden sanığa hükmedilen temel cezada, TCK"nın 43/1. madde ve fıkrası gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, suçun işleniş şekline nazaran zincirleme suç koşullarının oluşmadığı biçimindeki yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurularak sanığa eksik ceza hükmolunması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni olarak kabul edilmemiştir.

T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, fazla ceza hükmedildiğine, haksız tahrik koşullarının oluştuğuna, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ya da erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, eleştiri dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.09.2019 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.04.2015 tarihli, 2014/623-2015/117 sayılı kararında yer alan,
“...Ceza Genel Kurulunun 28.09.1999 gün ve 194-211, 10.04.1995 gün ve 79-105 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, sanığa ait nüfus ve adli sicil kayıtları hiçbir tereddüte yer bırakmayacak biçimde kesin olarak belirlenmelidir. Zira, ilamın aidiyetinde ve cezanın kişiselleştirilmesinde dayanılan resmi bilgi ve belgelerdir.
Yargılama makamlarınca UYAP kullanılmak suretiyle Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarının nüfus kayıtlarına ulaşılabilmektedir. Yargılama konusu dosyanın tarafı olup, Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmayan kişilerin nüfus kayıtları ise Adalet Bakanlığı Uluslararası Hukuk ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 16.11.2011 gün ve 63/2 nolu genelgesinde belirlenen esaslara göre istenmelidir. Genelge uyarınca İnterpol üyesi olan Suriye Devleti vatandaşlarının nüfus ve adli sicil kayıtlarının İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü İnterpol Daire Başkanlığından talep edilmesi gerekmektedir.
Şu halde; yabancı uyruklu sanığın nüfus kayıt örneği ve adli sicil kayıtlarının, Adalet Bakanlığının bu konudaki genelge hükümleri de göz önünde tutulmak suretiyle, öncelikle ilgili uluslararası kuruluş veya sanığın uyruğu olduğu ülkeden kayıtlara uygun olarak getirtilmesinden sonra, Türkiye"de de adli sicil kaydının bulunup bulunmadığının araştırılmasında ve getirtilen belgelerin 5271 sayılı CMK’nun 147, 191 ve 209. maddeleri uyarınca duruşmada okunmasında zorunluluk vardır. Ayrıca CMK’nun 225. maddesi gereği hüküm ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilebilecek olup 232. maddesi uyarınca da hükmün başında sanığın açık kimliğinin gösterilmesi şarttır.
Bu bilgiler ışığında somut olay değerlendirildiğinde;
Yabancı uyruklu olup yakalandığında üzerinde herhangi bir kimlik belgesi çıkmayan sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları ile ilgili hiçbir araştırmada yapılmadan sadece beyan edilen kimlik bilgilerine dayanılarak hüküm kurulması usul ve kanuna aykırıdır...” biçimindeki açıklamalar da dikkate alındığında;
Yabancı uyruklu olan sanığa ait nüfus ve adli sicil kayıtlarının, Adalet Bakanlığı Uluslararası Hukuk ve Dış İlişkiler Genel Müdürlüğünün 16.11.2011 tarihli ve 69/2 numaralı genelgesinde belirlenen esaslara uygun olarak, İçişleri Bakanlığı Emniyet Genel Müdürlüğü İnterpol Daire Başkanlığı aracılığı ile denetime olanak verecek şekilde getirtilmesi, gelen yazı cevabının olumsuz olması halinde, sanığın fotoğrafı karara yapıştırılarak ve parmak izleri usulüne uygun şekilde alınıp karara eklenerek hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle CMK’nın 209. maddesine uyulmaması nedeniyle hükmün öncelikle bu sebepten dolayı bozulmasına karar verilmesi gerektiği görüşünde olduğumuzdan, sayın çoğunluğun hükmün eleştirilerek onanmasına dair görüşüne katılmıyoruz.