Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5814 Esas 2021/809 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5814
Karar No: 2021/809
Karar Tarihi: 27.01.2021

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5814 Esas 2021/809 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir ve asliye hukuk (iş) mahkemesinde görülmüştür. Mahkeme, bozma ilamı sonrasında davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteği süresinde olduğu anlaşılmıştır. Dosyadaki kâğıtların okunmasının ardından işin gereği düşünülmüş ve karar tespit edilmiştir.
Dava, 506 sayılı Kanunun 140. maddesi ve 5510 sayılı Kanunun 102. maddesiyle ilgilidir. Kanunlar, işverenin kanunla düzenlenen yükümlülüklerini yerine getirmemesi halinde idari para cezası ile sorumlu olacağını düzenlemektedir. 506 sayılı Yasa’nın “Kurumca verilecek idari para cezaları” başlığını taşıyan 140’ıncı maddesinde, idari para cezaları, cezayı uygulayacak makam, cezaya itiraz ve itirazı inceleyecek merci ile itiraz üzerine verilen karara karşı ilgililerce başvurulacak yargı yolu ve zamanaşımı konusunda düzenlemeler içermektedir. İdari para cezasına karşı fiilin işlendiği tarihteki yasal düzenlemeye göre süresi içinde Kuruma itiraz edilmemesi veya itirazın reddine karar verilmesi halinde yine süresi içinde ilgili mahkemeye dava açılmaması ya da ilgili mahkemece itirazın reddine karar verilmesi hallerinde idari para cezası kesinleşir ve Kurum alacağına dönüşür.
Mahkeme kararına göre, idari para cezaları yönünden kesinleşme prosedürü işletilip sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle davalı kurum vekilinin temyiz itirazları kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur.

10. Hukuk Dairesi 2019/5814 E. , 2021/809 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın Yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 140. maddesi olup gerek anılan maddede, gerekse 5510 sayılı Kanun"un 102. maddesinde, işverenin Kanunla düzenlenen yükümlülüklerini yerine getirmemesi halinde idari para cezası ile sorumlu olacağı düzenlenmiştir.
506 sayılı Yasa’nın “Kurumca verilecek idari para cezaları” başlığını taşıyan 140’ıncı maddesinde, idari para cezaları, cezayı uygulayacak makam, cezaya itiraz ve itirazı inceleyecek merci ile itiraz üzerine verilen karara karşı ilgililerce başvurulacak yargı yolu ve zamanaşımı konusunda düzenleme içermektedir. İdari para cezasına karşı fiilin işlendiği tarihteki yasal düzenlemeye göre süresi içinde Kuruma itiraz edilmemesi veya itirazın reddine karar verilmesi halinde yine süresi içinde ilgili mahkemeye dava açılmaması ya da ilgili mahkemece itirazın reddine karar verilmesi hallerinde idari para cezası kesinleşir ve Kurum alacağına dönüşür.
Belirtilen açıklama ışığında somut olaya dönüldüğünde, bozma ilamı kapsamında yapılan araştırma sonucu her ne kadar mahkemece, davaya konu idari para cezalarının davacıya tebliğ edilip kesinleşmeden ödeme emrine ve takibe konu edildiği gerekçesiyle, ödeme emrinin iptaline karar verildiği anlaşılmış ise de; söz konusu ödeme emrine konu idari para cezaları yönünden kesinleşme prosedürü işletilip sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 27.01.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.