Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5295 Esas 2021/1644 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5295
Karar No: 2021/1644
Karar Tarihi: 22.02.2021

Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/5295 Esas 2021/1644 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın mühür bozma suçundan yargılandığı ancak suç adının hatalı yazıldığı ve düzeltildiği belirtiliyor. Hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarihe kadar asli zamanaşımı süresinin işlediği ve ikinci suçun suç tarihi olan 03.12.2012 tarihine kadar asli zamanaşımının durduğu hüküm altına alındı. Sanığa yüklenen mühür bozma suçunun cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu TCK'nın 102/4. maddesinde öngörülen 5 yıllık asli dava zamanaşımının sanığın sorgusunun yapıldığı tarihe kadar gerçekleştiği belirtiliyor. Kararda, 5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi de açıklanarak, karar verildiği ifade ediliyor.

11. Ceza Dairesi 2020/5295 E. , 2021/1644 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Düşme
Gerekçeli karar başlığında “Mühür Altına Alınan Şeyler Hakkında Hırsızlık” olarak yanlış yazılan suç adının Mühür Bozma olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, 26.12.2005 tarihli sanığın sorgusunun yapıldığı tarihten, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.10.2009 tarihine kadar asli zamanaşımı süresinin işlediği, bu tarihten sonra denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 06.07.2017 tarihinde kesinleşen mahkûmiyet hükmü nedeniyle ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alındığı, böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.10.2009 tarihinden itibaren deneme süresi içinde işlenen ikinci suçun suç tarihi olan 03.12.2012 tarihine kadar asli zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen "mühür bozma" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 765 sayılı TCK’nin 102/4. maddesinde öngörülen 5 yıllık asli dava zamanaşımının, kesici son işlem olan sanığın sorgusunun yapıldığı 26.12.2005 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, sonucu itibarıyla doğru bulunan kararın ONANMASINA, 22.02.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.