Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1775 Esas 2021/9389 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/1775
Karar No: 2021/9389
Karar Tarihi: 29.11.2021

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1775 Esas 2021/9389 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığı suçlu buldu ve ceza verdi. İlk derece mahkemesinin kararı temyiz edildi ancak mağdurun vekili daha sonra vazgeçtiği için dosya incelendi ve hüküm onaylandı. Kararın infaz aşamasında Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı göz önünde bulunduruldu. Kararda, tüm delillerin eksiksiz olarak sunulduğu ve cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Beden veya Ruh Sağlığını Bozacak Şekilde Çocuğun Cinsel İstismarı)
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

9. Ceza Dairesi 2021/1775 E. , 2021/9389 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, söz konusu kararla ilgili kanun yoluna başvuran mağdure vekilinin daha sonra sunduğu dilekçeyle vaki isteminden vazgeçtiği gözetilerek dosya tetkik edildi gereği görüşüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 29.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.