5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3473 Esas 2018/3687 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3473
Karar No: 2018/3687
Karar Tarihi: 05.04.2018

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/3473 Esas 2018/3687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçu nedeniyle hükümlü olduğu dosyayı inceledi. Sanığın 2011 yılında İran topraklarından kaçak eşyalarla Türkiye'ye giriş yapmaya çalışırken yakalandığı ve diğer suçlularla iş birliği yapıp yapmadığına dair delil elde edilemediği belirtildi. Ancak, mahkeme sanığın bireysel olarak kaçakçılık suçu işlediğine kanaat getirdi. Mahkeme, ayrıca bazı hükümleri yazılı şekilde tesis ettiği için hüküm bozuldu. Bu hükümler şöyleydi:
1) Suçun toplu olarak işlenmediği görülmesine rağmen fazla ceza verildiği,
2) Sanık hakkında altsoyu dışındaki kişiler üzerindeki hak ve yetkilerinin tamamen yoksun bırakılması yerine altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinde hükümsüzlük hükümleri uygulandığı,
3) Adli para cezasının ertelenebileceği yanlış şekilde karar verildiği,
4) Suçta kullanılan hayvanların satılıp tasfiye bedelinin hazineye irad kaydedilmesi gerektiği halde müsadere edildiği.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu (4/2. madde)
- Türk Ceza Kanunu (53. madde, 51. madde)
- Ceza Muhakemesi Kanunu (321. madde, 5320 sayılı Kanunun

7. Ceza Dairesi 2018/3473 E. , 2018/3687 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Tüm dosya kapsamı ve olay yeri tespit tutanağının incelenmesinde 08.05.2011 tarihinde saat 04.50 sıralarında termal kamera ile yapılan gözetleme sonucu İran topraklarından Türkiye topraklarına yasadışı giriş yapmaya çalışan 8-10 kişilik atlı bir grubun tespit edildiği, yapılan müdahale sonucu ise yalnızca sanığın söz konusu kaçak eşyalarla yakalandığı, sanığın da savunmasında diğer köylerden 10 kişi ile birlikte İran sınırına gittiklerini, dava konusu eşyayı kendi hesabına getirdiğini beyan etmesi nedeniyle; diğer şüphelilerin sanığın kaçakçılık eylemine fikir ve eylem birliği içerisinde katıldıklarına ve suça iştirak ettiklerine dair delil elde edilememesi karşısında; 5607 sayılı Yasanın 4/2. maddesinde düzenlenen suçun üç veya daha fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi koşulunun gerçekleşmediği ve sanığın eyleminin bireysel kaçakçılık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, toplu kaçakçılıktan artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
2-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin l. fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
3-5237 sayılı TCK.nun 51. maddesi gereğince yalnızca hapis cezasının ertelenebileceği, adli para cezasının ertelenemeyeceği gözetilmeden, sanık hakkında hükmolunan adli para cezalarının ertelenmesine karar verilmesi,
4-Suçta kullanılan bir adet yük hayvanın satılarak tasfiye edildiğinin anlaşılması karşısında tasfiye bedelinin hazineye irad kaydedilmesi gerekirken yazılı şekilde müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.