Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/7646 Esas 2017/6349 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7646
Karar No: 2017/6349
Karar Tarihi: 11.12.2017

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/7646 Esas 2017/6349 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin hürriyetinden yoksun kılınması suçundan yargılanan hükümlünün mahkumiyet hükmünün usulüne uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen temyiz edilmemesi sebebiyle kesinleştiğini belirtmektedir. Daire tarafından yapılan incelemede, diğer sanıkların haklarındaki hükümlerin hükümlüye de teşmil etme imkanı doğuracak şekilde bozulması nedeniyle hükümlünün bozmadan sonra yeniden kurulan hükmü temyize hakkı olmadığına karar verilmiştir. Bu sebeple temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 306. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 317. maddesi ve CMUK'un 325. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2017/7646 E. , 2017/6349 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlü hakkında yapılan yargılama sonucunda kurulan 08.07.2008 gün ve 2007/618 Esas, 2008/708 Karar sayılı mahkumiyet hükmünün usulüne uygun tebligata rağmen temyiz edilmemesi nedeniyle kesinleşmesinin ardından Dairemizce diğer sanık ile suça sürüklenen çocuklar haklarındaki hükümlere yönelik yapılan temyiz incelemesi sonucunda verilen 25.09.2014 gün ve 2012/15826 Esas, 2014/10476 Karar sayılı bozma ilamında belirtilen hususlardan hakkındaki hüküm temyiz edilmeksizin kesinleşen hükümlünün de 5271 sayılı CMK"nın 306. maddesine göre istifadesi gerektiğinden bahisle mahkeme tarafından infaz durdurularak yapılan yargılama sonucunda verilen mahkûmiyet hükmü temyiz edilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 31.10.2012 gün ve 777-1819 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, diğer sanıklar haklarındaki hükümlerin CMUK"nın 325. maddesi uyarınca hükümlüye de teşmil etme imkanı doğuracak şekilde bozulması nedeniyle hükümlünün, bozmadan sonra yeniden kurulan hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.