5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/1847 Karar No: 2014/5727 Karar Tarihi: 26.05.2014
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1847 Esas 2014/5727 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mustafa Ö. hakkında verilen beraat kararı onanmış, Selim Ö. ve S. B. hakkında tefecilik suçu işlemelerinden dolayı verilen beraat kararları yerinde görülmemiştir. Tefecilik suçunun, kazanç elde etmek amacıyla bir kişiye dahi borç para verilmesiyle oluşacağı, meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı belirtilmiştir. Sanıkların kazanç elde etmek amacıyla ödünç para vermek suretiyle yüklenen tefecilik suçunu işledikleri sabit görülmüş ancak yanılgılı değerlendirme sonucu beraat kararları verilmiştir. Kararda, TCK'nin 241. maddesi ve CMUK'nın 321. maddesi ile 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek hükümlerin bozulması kararlaştırılmıştır.
5. Ceza Dairesi 2013/1847 E. , 2014/5727 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/13060 MAHKEMESİ : Salihli (Kapatılan) 3. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 08/06/2010 NUMARASI : 2008/599 Esas, 2010/298 Karar SUÇ : Tefecilik
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Sanık Mustafa oğlu O.. Ö.. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde, Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle sanık hakkında verilen beraet hükmü usul ve yasaya uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, Sanıklar Selim oğlu O.. Ö.. ve S.. B.. hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise; TCK"nın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun, kazanç elde etmek amacıyla bir kişiye dahi borç para verilmesiyle oluşacağı, bunu meslek haline getirmenin suçun unsurları içerisinde yer almadığı, müşteki Ali’nin aşamalarda değişmeyen sanıklardan kazanç (faiz) karşılığında ödünç para aldığına dair beyanı ile bu nitelikteki faizle borç para verme eylemlerinin tanıklar Ahmet Tevfik ve Metin’in anlatımlarıyla da doğrulandığı, ayrıca sanık Salih’in müştekiden aldığı çekleri bankadan tahsil etme yerine karşılığında diğer sanıktan altın alıp sonra farklı kuyumcularda bozdurduğuna dair hayatın olağan akışına aykırı savunmasının tevil yollu ikrar nitelinde bulunduğunun anlaşılması karşısında, sanıkların kazanç elde etmek amacıyla ödünç para vermek suretiyle yüklenen tefecilik suçunu işledikleri sabit olduğu halde dosya kapsamı ile oluşa uygun düşmeyen gerekçeler ve yanılgılı değerlendirme sonucu beraet kararları verilmesi, Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.