Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/8112 Esas 2015/2592 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen sıra cetveline şikayet davası sonucunda verilen hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 30.04.2014 gün ve 2715 Esas, 3430 Karar sayılı ilamının karar düzeltme yoluyla incelenmesi şikayetçi vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşüldü:

Şikayetçi vekili, müflis...mesine istinaden müflis şirkete kredi kullandırıldığını, sözleşmedeki yetkiye dayanılarak müflis şirkete açılmış olan kredilere son verildiğini, müflisin altı adet toplam 1.604.400,00 TL teminat mektubu bedelli olmak üzere cem"an 1.608.712,17 TL borçlu olduğunu, müflisin müvekkili bankadaki hesapları üzerinde kredi sözleşmesinin 10. maddesi uyarınca ticari hapis hakkı ve rehin hakkının bulunduğunu, icra mahkemesi kararı ile de hesaplar üzerinde müvekkili bankanın rehin ve hapis hakkının bulunduğunun kabul edildiğini, kabul anlamına gelmemekle birlikte rehin hakkının olmadığı kabul edilse dahi söz konusu hesaplar üzerinde müvekkili bankanın ticari hapis hakkı bulunduğunu ileri sürerek, iflas idaresinde alacaklarının rehinle temin edilmediğinden bahisle rüçhanlı kabul edilmemesi kararının kaldırılarak müflisin müvekkili bankadaki hesapları üzerinde öncelikle rehin hakkı ve ticari hapis hakkı bulunması sebebi ile rüçhanlı olarak kaydedilmesine karar verilmesini talep ve şikayet etmiştir.
Şikayet olunan iflas idare memurlarına tebligat yapılmamıştır.
Mahkemece, şikayetçinin, müflis...nin iflas masasına bildirdiği ve iflas masasına kaydedilen 1.608.712,17 TL alacağın rehinle temin edilmiş rüçhanlı alacaklardan olmadığı, imtiyazlı alacak olmadığından iflas idaresince İİK" nın 206. maddesinin 4. sırasında belirlenmiş imtiyazsız alacak olarak kaydının yasal ve yerinde olduğu gerekçesiyle şikayetin reddine dair verilen karar, şikayetçi vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 30.04.2014 tarih ve 2715 E., 3430 K. sayılı ilamıyla onanmıştır.
Bu kez, şikayetçi vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, HUMK"nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin karar düzeltme isteminin REDDİNE, 5,20 TL harç ve takdiren 251,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 16.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.