Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava; 16.12.2006 tarihli iş kazasında vefat eden sigortalının eş ve çocuklarının maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davacı için; 99.793,52-TL maddi-30.000,00-TL manevi, davacı çocuklardan için 2.488,26-TL maddi-15.000,00-TL manevi, için ise 6.605,86-TL maddi-15.000,00-TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
İş kazalarından kaynaklanan maddi tazminat davalarında zararın belirlenmesi sırasında ilke olarak öncelikle tazminat hesabını doğrudan etkileyecek olan kazalı sigortalının gerçek ücretinin açıkça ortaya konulması gerekmektedir. Gerçek ücretin ise işçinin imzasının bulunduğu ücret tediye bordrolarından saptanacağı, işçinin imzasının bulunmadığı iş yeri ve sigorta kayıtlarının nazara alınamayacağı, işçinin imzasının bulunduğu ücret tediye bordrolarının bulunmaması durumunda işçinin yaşı, kıdemi, mesleki durumu dikkate alınarak, emsal işi yapan işçilerin aldığı ücret göz önünde tutularak belirlenmesi gerektiği, Dairemizin giderek Yargıtay"ın yerleşmiş görüşlerindendir.
Somut olaya geldiğimizde; davacıların maddi zararlarının belirlenmesi sırasında kazalı işçinin asgari ücretin yaklaşık 3.29 katı civarında ücret altığı varsayımı ile neticeye varıldığı anlaşılmaktadır. Kurum kayıtlarından kazalı işçinin ücret bildiriminin asgari ücrete göre yapıldığı, davacılar tarafından dosyaya ibraz edilen ancak davalı yanın inkar ettiği“İlgili Makama” başlıklı belgede kazalının 1.750,00TL aylık maaş aldığı bilgisinin mevcut olduğu da yine dosyadan anlaşılan diğer hususlardır. Yukarıda değinildiği üzere iş kazasından kaynaklanan tazminat davalarında hesaplamanın kazalı işçinin gerçek ücreti ile yapılması gerekir. Gerçek ücretin eldeki davadaki gibi tartışmalı olduğu durumlarda ise işçinin yaşı, kıdemi, mesleki durumu dikkate alınarak emsal işi yapan işçilerin aldığı ücretin araştırılması ile neticeye varılması gerekmektedir. İşbu davada ise böyle bir araştırma içerisine girilmeden maddi tazminat davaları neticelendirilmiştir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgulara aykırı biçimde yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Yapılacak iş, davacıların maddi tazminat talepleri bakımından kazalı işçinin yaptığı işe göre (şoförlük) bu nitelikteki birinin asgari ücret ile çalışmayacağı da kabul edilerek, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı, TUİK ve ilgili meslek kuruluşlarından bilinen devrede kazalının alabileceği ücretleri sormak, yine benzer iş yerlerinde çalışan ve emsal işi yapanların ücretlerini araştırmak. Böylelikle kazalı işçinin gerçek ücretini tereddütsüz olarak belirleyerek belirlenen bu gerçek ücrete göre davacıların maddi zararını yeniden hesaplamak, tüm delilleri ve özellikle ilk kararın davacılarca temyiz edilmeyip bu noktada davalı yararına oluşan usuli kazanılmış hak durumunu da bir arada gözeterek sonucuna varmaktan ibarettir.
O halde, davalı şirketin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
07.03.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.