Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : TCK"nın 136/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; bir alışveriş merkezi inşaatında işçi olarak çalışan sanık ...’nin, aynı inşaatta çalışmaları nedeniyle tanıdığı tanıklar Muharrem ve Nevzat’a, 05.05.2015 günü işe ara verdikleri saat 10.00 sularında, “Size bir numara vereyim, kendisi hayat kadını, arayın, ben kendisi ile daha önce diyaloğa girdim, ancak kendisini beceremedim, kadın iyi, arayın. Bu kadının eşinin adı Recep, maddi durumu iyi değil. Bu kadın da çocuğuna bakamadığı için bu yola düşmüş. Ayrıca numarayı nereden aldığını sorarsa Hasan isminde bir kişiden aldım dersiniz. Hayat kadınının ismi Hava” biçiminde açıklamalarda bulunup, mağdur ...’ya ait GSM numarasını onlara vermesinin ardından, tanık Muharrem’in, cinsel amaçlı olarak mağduru telefonla aradığı olayda,
Mağdurun, soruşturma evresinde tanık Muharrem’den şikayetçi olmadığını beyan etmesi nedeniyle adı geçen tanık hakkında cinsel taciz suçundan ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş olup, TCK’nın 73/5. madde ve fıkrasındaki, “İştirak halinde suç işlemiş sanıklardan biri hakkındaki şikayetten vazgeçme, diğerlerini de kapsar.” hükmü de dikkate alındığında, sanık hakkında cinsel taciz suçuna azmettirmeden dolayı ayrıca dava açılmamasında bir isabetsizlik bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede:
Mağdurun aşamalarda özde değişmeyen iddialarının sanığa iftira atmaları için bir sebep bulunmayan tanıkların anlatımlarıyla doğrulanması, mağdurun eşiyle uzaktan akraba olması nedeniyle mağduru tanıyan ve mağdurun cep telefonu numarasını bilen sanık olup, inşaatta çalışan diğer işçiler ile mağdurun birbirlerini tanımamaları karşısında, sanığın, kendisine ait telefonda kayıtlı olan mağdura ait numaranın, iş yeri arkadaşları tarafından bilgisi dışında alınmış olabileceğine ilişkin soyut savunmalarına itibar edilemeyeceği gözetilerek, sanığın, kişisel veri niteliğindeki mağdura ait cep telefonu numarasını kaydedilmiş haliyle ve hukuka uygunluk nedenlerinin bulunmaması nedeniyle hukuka aykırı olduğunda tereddüt bulunmayan bir yöntemle başkalarına vermesi şeklinde sübut bulan eyleminden dolayı TCK"nın 136/1. madde ve fıkrasındaki verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan mahkumiyetine ve temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine dair yerel mahkemenin kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.

T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik incelemeye dayalı olarak karar verildiğine, sübuta, ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 11.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.