MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Yerel mahkeme kararının davacı tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 23.06.2015 gün ve 2014/8523 Esas, 2015/22609 Karar sayılı kararı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, davacının işe başladığı 20/11/2000 tarihinde davacının ücretlerine Tüfe oranında zam yapılacağı yönünde taraflar arasında imzalanmış bir sözleşmenin bulunmadığı, taraflar arasında imzalanan 19/11/2003 tarihli sözleşmede ücret artışlarının şirket yönetimince belirlenen oranlarda uygulanacağı belirtildiği ve davacının bu sözleşmeyi imzalaması ile ücret konusundaki artışları kabul ettiği, davalı işveren süresi içerisinde cevap dilekçesinde zaman aşımı defini ileri sürdüğü davanın açıldığı tarihten 5 yıl geriye gidildiğinde önceki taleplerinin tamamının zamanaşımına uğradığı, bu talepler içerisinde 2000 ve 2003 yılları arasında davacının yapılmadığını iddia ettiği zam oranlarının da girdiği, davacının talepleri 4857 sayılı İş Kanunun 22. maddesi kapsamında değerlendirildiğinde ise, iş koşullarında ve ücrette değişiklik halinde davacının değişikliği kabul etmeyerek sözleşmeyi feshetme hakkı veya itiraz hakkı olduğu, ancak sözleşmeyi feshetmeyip sözleşme sona erene kadar uzunca bir süre ücret almaya devam ettiği, 2000 ile 2003 yılları arasında ücretlerine zam yapılmadığının 2012 tarihine kadar ileri sürülmediği, ücrete ilişkin işyerinde yapılan işlemi zımnen kabul ettiği, bu haliyle de yapılan değişikliğin geçerlilik kazanacağı, ... İş Mahkemelerinde emsal teşkil edecek nitelikte bir çok davanın açıldığı, bu davalarda verilen kararların bir kısmının dosya içerisinde mevcut olduğu, bu dava dosyası ile emsal teşkil eden mahkememizin 2012/697 esas 2014/235 karar sayılı kararının Yargıtay 9. Hukuk Dairesi"nin 15/12/2015 tarih 2014/25108 esas 2015/35555 karar sayılı ilamı ile onandığı, yine emsal teşkil edecek farklı mahkeme kararlarında taleplerin reddine karar verildiği, bu kararların da onanarak kesinleştiği görüldüğü gerekçesi ile bozmaya karşı direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararı süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin davacının işe başladığı tarih ile yazılı iş sözleşmesinin yapıldığı 19.11.2003 tarihi arasında davacının ücretlerinin her yıl 1 Ocak ve 1 Temmuz tarihi itibariyle geçmiş 6 aylık TÜFE endeksi oranında artırılacağı hususunda yazılı bir iş sözleşmesi ibraz edilememişse de davalı tarafın savunması, davacı gibi sonradan işe giren işçilerle yapılan iş sözleşmesindeki ücret artışına ilişin düzenleme nazara alındığında işyerinde 2001 Ocak- 2003 Temmuz döneminde 1 ocak ve 1 Temmuz tarihi itibariyle geçmiş 6 aylık TÜFE endeksi oranında ücret artışı yapıldığının sabit olduğu, davacının söz konusu artışlarında yapılan eksikliğin sonraki dönem ücretini de etkileyeceği 19.11.2003 tarihinde yapılan iş sözleşmesinin geleceğe yönelik bir uygulama olduğu davacının kök ücretinde eksikliğe onay verdiği anlamına gelmeyeceği gerekçesi ile verdiği bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemece direnmenin yerinde olmadığı anlaşıldığından, temyiz incelemesinin yapılmak üzere dosyanın 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca yetkili ve görevli Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERİLMESİNE, 21.04.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.