MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14/02/2018 tarih ve 2016/306 E- 2018/44 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 12/04/2019 tarih ve 2018/1038 E- 2019/441 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "Dr. Technolog" ibareli 9, 16, 35, 37, 41 ve 42.sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, 2014/73407 kod numarası verilen marka tescil başvurusuna davalı şirketin "TECHNOLOG" ibareli 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2005/10219 ve "TECHNOLOG" ibareli 6, 7, 8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içeren 2005/10220 sayılı markalarına dayanarak itirazda bulunduğunu, Markalar Dairesi"nin davalı itirazını kısmen kabul ederek müvekkili marka tescil başvurusunun 9 ve 35.sınıf ürün ve hizmetler için reddettiğini, bunun üzerine müvekkilinin ret kararının kaldırılması istemiyle itirazda bulunduğunu, YİDK"nın 2016/M-5113 sayılı kararıyla müvekkilinin itirazını reddettiğini, oysa görsel, sescil, biçimsel, düzenleme, renk ve kompozisyon olarak başvuru konusu işaret ile davalı markaları arasında iltibasa sebebiyet verebilecek bir benzerlik bulunmadığını ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, başvuru konusu "Dr. Technolog" ibare ve biçimli işaretle, redde mesnet alınan "TECHNOLOG" ibareli markaların kapsamlarındaki 9 ve 35.sınıf ürün ve hizmetlerin aynı tür olduğunu, görsel, sescil ve anlamsal olarak bütünü itibarı ile bıraktığı izlenim ile ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede benzer olduklarını, 556 sayılı KHK"nin 8/b maddesi uyarınca başvurunun reddinin zorunlu bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, redde mesnet alınan markaları ile davacının başvurusunun " Technolog " ibareli asıl ve ayırt edici unsurdan oluştuğu başvuruda fazladan "Dr." ibaresinin bulunmasından kaynaklı bir küçük fark varsa bile bu farklılığın ürün ve hizmetlerin ortalama tüketicilerinin önemli bir kısmı tarafından fark edilmesinin ve markaların ayrı olduğu yönünde kanıya ulaşılmasının mümkün olmadığı, redde mesnet alınan davalıya ait markaların 6,7,8, 9, 11, 20, 21, 28 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içerdiği, bu markaların kapsamında 35/6.sınıf mağazacılık hizmetlerinin genel olarak bulunduğu, oysa başvuruda 35/6.sınıf hizmetlerin genel olarak bulunmadığı, aksine 1-34.sınıf ürünlerin mağazacılığı olarak somutlaştırıldığı, genel mağazacılık hizmet sınıfını içeren markanın, özelleştirilmiş mağazacılık hizmetini içeren başvuruyu engelleme olanağının bulunmadığı, bunun için ya önceki markanın hangi mallar için kullanıldığının ispatlanması veya önceki markaların kapsamlarındaki ticaret marka ürün sınıfları ile özel nitelikteki mağazacılık hizmetlerinin karşılaştırılmasının gerektiği, redde mesnet marka sahibinin markanın 35/6.sınıftaki genel mağazacılık hizmetinin hangi özel mallar için kullanıldığına yönelik özel bir ispatının bulunmadığı, ancak davalının markalarının ticaret marka ürün sınıflarını da içerdiği, belirtilen ilkelere göre davalının markalarının kapsamındaki mal ve hizmetlerle başvuruda bulunan "9.sınıftaki metronomlar ile 35/6.sınıftaki bir kısım hizmetlerin aynı türden olmadıkları, davacının "TEKNOSA TEKNOLOG+şekil" ibareli 35, 37, 38, 41 ve 42.sınıf hizmetleri içeren 12.10.2011/80880 sayılı markasından kaynaklı müktesep hakkının bulunduğunu iddia ettiği, ancak bu markanın tescil tarihinin 14.11.2012 olduğu, yargılama konusu başvurunun ise 09.09.2014 tarihinde gerçekleştiği, ikisi arasında iki yıllık bir süre bulunduğu, öte yandan önceki tarihli markada davacının tanınmış "TEKNOSA+şekil" ibareli markasının da bulunduğu, bu kadar bir süre içerisinde anılan markanın davalının redde mesnet markalarından bağımsızlaşmış olduğunun kabul olunamayacağı, bu sebeple kazanılmış hak doğurmalarının veya seri marka sayılmalarının olanaksız bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK"in 2016/M-5113 sayılı kararının, 9.sınıftaki metronomlar ile 35/6.sınıftaki, kararda ayrı ayrı gösterilmiş olan hizmetler bakımından iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372.maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.