Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12425 Esas 2020/2044 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12425
Karar No: 2020/2044
Karar Tarihi: 06.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12425 Esas 2020/2044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanıklar hakkında TCK'nın 142/1-e,143,35. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası verildi. Ancak TCK'nın 62. maddesi gereği cezada 1/6 oranında indirim yapıldı ve sanıklara 2 yıl 9 ay 7 gün hapis cezası verildi. Mahkeme ayrıca sanık ...'ın adli sicil kaydında yapılan bir tespit sonucu, mahkumiyetinin tekerrüre esas olması nedeniyle cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğini hatırlattı. Karar, temyiz edilmediği için kesinleşti.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 142/1-e maddesi (Hırsızlık)
- TCK'nın 143. maddesi (Veresiye veya emanet eşya dolayısıyla hırsızlık)
- TCK'nın 35. maddesi (Suç tarihinde yürürlükte olan kanunun geriye yürümezliği)
- TCK'nın 62. maddesi (İndirim sebepleri)
- TCK'nın 58/1-2-b maddesi (Tekerrür)
- TCK'nın 6. fıkrası (Mükerrirlerin özel infaz rejimi)

2. Ceza Dairesi 2019/12425 E. , 2020/2044 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-e,143,35. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 4 ay 15 gün hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 9 ay 22 gün yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 9 ay 7 gün hapis cezasına hükmolunarak eksik ceza tayini ve sanık ...’ın adli sicil kaydında Manisa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/06/2012 tarih ve 2011/698 E. 2012/624 K. sayılı ilamı ile kasıtlı suçtan mahkumiyetinin TCK"nın 58/1-2-b madde ve fıkraları gereğince tekerrüre esas olması nedeniyle hükmolunan cezanın aynı maddenin 6. fıkrası gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.