Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/5658 Esas 2017/6333 Karar Sayılı İlamı

Cinsel taciz suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 105/1, 105/2, 62/1-2, 52/2. maddeleri gereğince 2.240 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Bakırköy 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.01.2017 gün ve 2013/621 Esas, 2017/8 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 07.06.2016 gün ve 2015/4236 Esas, 2016/5648 sayılı ilamında, “Sanığın suç tarihinden önceki dönemde telefonla arayıp mesaj gönderdiği ve kullandığı deftere notlar yazdığı kırk üç yaşındaki katılanın olay günü mutfak kısmında çalıştığı sırada ellerinden tutup öpmeye çalıştığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, katılana yönelik ilk eylemlerin cinsel taciz suçunu oluşturması nedeniyle basit cinsel saldırı suçundan ayrı nitelik taşıdığı gözetilip ek savunma hakkı verilmek suretiyle TCK"nın 102/1, 105/1, 43/1. maddeleri gereğince cezalandırılması yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde TCK"nın 102/1, 43/1. maddelerine göre hüküm kurulması, … Bozulmasına...” şeklinde belirtildiği üzere somut olayda sanığın, araçtan inmesine izin vermediği müştekinin ellerinden tutup koltuğa yatırarak öpmek istemesi ve müştekinin karşı koyması üzerine bırakması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı Kanunun 102/1. maddesinde düzenlenen basit cinsel saldırı suçunu oluşturacağı gözetilmeden, aynı Kanunun 105/1. maddesine göre hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.06.2017 gün ve 94660652-105-34-1896-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla gereği düşünüldü:
Mahkemenin oluşa uygun kabulü ile tüm dosya içeriğinden, servis şoförü olan sanığın, iş çıkışı servise binen onyedi yaşındaki katılanı her zaman indiği yerde bırakmayıp güzergah değiştirmesi nedeniyle tepki gösteren katılanın birlikte gezme teklifini reddetmesinin ardından aracı park edip arka koltuğa geçerek yanına oturduğu katılanın ellerini tutup koltuğa yatırarak öpmek istediği ve katılanın karşı koyup direnmesi üzerine başkaca harici engel olmaksızın eylemine kendiliğinden son verip şoför mahalline döndüğünün anlaşıldığından, mevcut haliyle eyleminin TCK"nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun basit cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde cinsel taciz suçundan karar verilmesi, kanuna aykırı olup, bu itibarla kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği kısmen yerinde görüldüğünden, Bakırköy 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.01.2017 gün ve 2013/621 Esas, 2017/8 sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak kaydıyla BOZULMASINA, 11.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.