MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.12.2013 gününde verilen dilekçe ile taşınmaz satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil talebi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 27.01.2016 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 14.03.2017 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacı vekili Av. ... geldi. Karşı taraftan gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KA R A R
Davacı vekili 02.12.2013 tarihli dilekçesiyle davalı ..."nın 464 parsel sayılı taşınmazın tamamına malikken bu taşınmazın özel olarak yaptırdığı taksim projesine göre 645 m2"lik kısmını davacıya 10/12/1996 tarihli ve 19443 yevmiye nolu düzenleme şeklindeki satış vaadi sözleşmesi ile satmayı vaad ettiğini, sözleşmede zilyetliğinin devredildiğinin ve tapudan devrinin mümkün hale geldiğinde ferağ verileceğinin yazılı olduğunu, davacının sözleşme tarihinden beri iki adet evi fiili olarak kullandığını, davalı ..."ın 04/12/2009 tarihinde 45 pay itibari ile 17 payı diğer davalı ..."na sattığını, davacının önceden açtığı tescil talepli davalarının ..... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2010/572 Esas, 2012/730 sayılı Kararı ile (ifrazın mümkün olmadığı, ayrıca imar planı dışında kaldığından dava tarihine göre 5403 sayılı Yasaya göre hisse satışı mümkün olmadığından) reddedilip Dairemizce 12.09.2013 tarihinde onanıp kesinleştiğini, ancak taşınmazın 02.07.2012 tarihinde onaylanan imar planı içerisinde kaldığı ve 1271 ada 22 sayılı parsel 1669 m2 tarla cinsi ile davalı ... ve Muzaffer adına müşterek pay şeklinde kayıtlı olduğunu ileri sürerek davalılar adına olan tapu kaydının kısmen iptali ile özel taksim krokisinde olduğu gibi 645 m2"lik kısmının müvekkili adına tapuya kayıt ve tesciline, olmadığı takdirde dava konu taşınmazın 1620 pay kabul edilerek 645 payının davacı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı..., kullandığı bölümün bölünerek kendisine verilmesini istemiştir.
Dava konusu taşınmazın tapu kaydı incelendiğinde; 28/45 payın davalı ..."a, davalı ...."na ait olan 17/45 payın yargılama sırasında 07.12.2015 tarihinde dava dışı ...."a devredildiği görülmüştür.
Aynı mahkemenin, 2010/572 Esas, 2012/730 Karar sayılı dosyası Dairemizce temyizen incelenmiş, 26.11.2013 tarihinde kesinleşmiştir. Anılan dosya ile davanın taraflarının aynı olduğu, aynı gayrimenkul satış vaadine ilişkin olarak açıldığı ve aynı talep sonucunu içerdiği, dava konusu taşınmazın imar ve ifraz durumunun da hem Yerel Mahkemede hem de Yargıtay temyiz incelemesinde değerlendirildiği görülmüştür.
Dava konusu 464 parsel (Yeni 1271 ada 22 parsel) sayılı taşınmaza ilişkin davanın reddine dair hükmün, iş bu dosya bakımından kanunda öngörülen kesin hüküm şartlarını taşıdığı, kararın kesinleşmesinden sonra yeni bir hukuki durum yahut olay meydana gelmediği anlaşılmakla, kesin hüküm nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı ... vekili temyiz etmiştir.
Dava, taşınmaz satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir. Kesin hüküm olarak kabul edilen KDZ.Ereğli 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 06.12.2012 tarih 2010/572 Esas - 2012/730 Karar sayılı hükmün verildiği tarih itibariyle bölgede belediye başkanlığının 23.05.2012 tarihli cevabi yazısına göre taşınmazın imar planı olmadığından dava tarihi (03.09.2010) itibariyle değerlendirme yapılıp 3194 sayılı yasanın 18/son maddesi uyarınca davanın 06.12.2012 tarihinde reddine karar verilmesi doğrudur. Ancak, davada tapu müdürlüğünün 13.12.2013 tarih 3198 sayılı cevabi yazısına göre dava konusu 464 parsel sayılı taşınmazın 30.07.2013 tarih ve 11935 yevmiye numarası ile yenileme gördüğü, 1271 ada 22 parsel sayılı taşınmaz olarak tescil edildiği ve Kdz. Ereğli Belediye Başkanlığının 10.05.2017 tarih ve 608 sayılı cevabi yazısında 1271 ada 22 parsel sayılı taşınmazın 02.07.2012 tarihinde onaylanan imar planı olan Kdz. Ereğli İlave ve Revizyon İmar Planının uygulamada olduğu, dolayısıyla eldeki davada onaylanan imar planına dayanıldığı, bu nedenle dayanılan vakıalarda değişiklik bulunduğundan ilk hükmün kesin hüküm oluşturmayacağı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle işin esası incelenerek neticesine göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 1480 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davalı ..."dan alınarak davacıya verilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20.06.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.