Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/132 Esas 2018/1358 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyizin sebebine göre dosya incelendi gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık hakkında TCK"nın 314/2. maddesi uyarınca silahlı terör örgütüne üye olma suçundan tayin edilen 5 yıl 6 ay temel hapis cezasından 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca yarı oranında artırım yapılırken 7 yıl 15 ay yerine hesap hatası sonucu 8 yıl 3 ay hapis cezasına hükmedildiği ancak; TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında takdiri indirim yapılırken sonuç cezanın 6 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası olarak doğru tayin edildiği anlaşıldığından tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş; Anayasa Mahkemesinin 24. 11. 2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 K sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.