Karşılıksız yararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18934 Esas 2017/4079 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun ile değişik 231/12. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar itirazı kabil kararlardan olup, temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
II-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın ikametinde kaçak elektrik kullandığına dair tutanakların 17/11/2007, 02/02/2008, 05/04/2008, 02/05/2008, 02/07/2008 ve 30/11/2008 tarihlerinde düzenlenmiş olması karşısında; katılan kurumun her bir tutanak tarihi için ayrı ayrı olmak üzere oluşan vergisiz ve cezasız gerçek zararı bilirkişiye hesaplattırılarak, sanığa “katılan kurumun tutanaklar nedeniyle oluşan ve bilirkişi tarafından hesaplanan zararını gidermesi durumunda 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine" ilişkin giderilmesi gerekli zarar miktarlarını açıkça içeren nitelikte bildirimde bulunulduktan sonra yasal sürenin geçmesi nedeni ile makul bir süre de tanınıp bu süre beklenilerek, sonucuna göre sanık hakkında 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan, 5237 sayılı TCK"nın 163/3 ve 43/1 maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 3 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken 1 yıl 15 gün hapis cezası yerine, 1 yıl 25 gün hapis cezasına hükmolunarak fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.