Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama, Trafik güvenliğinin tehlikeye sokma
Hüküm : Sanıklar ... ve ... hakkında: CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraatlerine
Katılan sanık ... hakkında:
a-Asıl dosya olan 2014/591 esas sayılı dosyada trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu nedeniyle; Davanın reddine dair.
b-Birleşen 2014/540 esas sayılı dosyada trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan; TCK"nın 179/3-2, 53/1, 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Taksirle yaralama suçundan sanıklar ... ve ..."nun beraatlerine, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan katılan sanık ... hakkında tesis edilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar ile davanın reddine ilişkin hükümler, katılan sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Katılan sanık ... hakkında tesis edilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı, mahkemece kararın temyize değil, itiraza tabi olduğu belirtilip, katılan sanık müdafiinin temyiz isteminin, itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi için CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca dosyanın merciine gönderildiği ve Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/05/2015 tarih, 2015/671 değişik iş sayılı kararıyla katılan sanık müdafinin itirazının reddine karar verildiği anlaşılmakla; dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Katılan sanık hakkında davanın reddine ilişkin hükme yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık hakkında birleşen 2014/540 sayılı dosyada trafik güvenliği suçu nedeniyle mükerrer dava açıldığının anlaşılması nedeniyle davanın reddine karar verildiği anlaşılmakla, davanın reddine ilişkin kararı temyiz etmekte katılan sanığın hukuki yararı bulunmadığından; katılan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
3)Sanık ..."ın beraatine ilişkin hükme yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olayda kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (A) paragrafında yer alan "CMUK"un 232(2-e) m.si uyarınca" ve "yüklenen suçu işledikleri sabit olmadığından" ibarelerinin kaldırılarak, yerine "CMUK"un 232(2-c) maddesi uyarınca" ve "taksire dayalı kusurlarının bulunmaması nedeniyle" ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4)Sanık ..."nun beraatine ilişkin hükme yönelen temyiz itirazlarının incelenmesine gelince ise;
UYAP sisteminden temin edilen nüfus kayıt örneğinde sanık ..."nun 16/08/2016 tarihinde temyiz aşamasında öldüğünün tespit edilmiş olması karşısında, sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64/1. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, katılan sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 11/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.