Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4625 Esas 2016/844 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK 155/2, 62, 52/2, 51 maddeleri uyarınca 10 ay erteli hapis ve 1.000,00 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan kurum ile sanık arasında yapılan bayilik sözleşmesi hükümleri uyarınca... bayisi olarak her hafta yapmış olduğu hasılattan sözleşmede öngörülen komisyonunu aldıktan sonra kalan bakiyeyi şikayetçi kurumun hesabına yatırması gerekirken sanığın 05/02/2008 - 12/02/2008 tarihleri arasında elde ettiği 28.078,46 TL tutarındaki hasılatı katılan kurumun hesabına yatırmadığından bahisle üzerine atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Sanığın soruşturma evresinde alınan savunmasında; iddaa oynattığı makinenin, katılan kuruma yatırmış oldukları teminat miktarından fazlasını oynatmadığını savunması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle katılan kurum mensubu olmayan bilirkişiler marifetiyle makinenin teminat miktarından fazlasını oynatıp oynatamayacağı ile sanık bu makinada teminattan fazlasını oynatmış ise bu miktarın tespit ettirilmesi, şayet sanığın katılan kuruma yatırdığı teminat miktarından fazlasını oynatmış ve bu miktar üzerinden hesaplanacak tutarı katılan kurum hesabına yatırmamış olması durumunda suçun sübut bulacağı eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Kabule göre de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.