MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında hakaret ve çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ..."un, tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B- Diğer hükümlerin temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
1- Sanıklar ... ve ..."un görevi yaptırmamak için direnme eylemine ve yükletilen suça yönelik katılan ...’in temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanıklar ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından kurulan mahkumiyet, sanık ... hakkında kamu görevlisine hakaret, sanık ... hakkında çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan kurulan beraat hükümlerinin temyizin de ise, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
a- TCK"nın 234/1. maddesinde, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun “Velayet yetkisi elinden alınmış olan ana veya babanın ya da üçüncü derece dahil kan hısmı...” tarafından işlenebileceğinin belirtilmesi; TCK"nın 40/2. maddesinde de “Özgü suçlarda, ancak özel faillik niteliğini taşıyan kişi fail olabilir. Bu suçların işlenişine iştirak eden diğer kişiler ise azmettiren veya yardım eden olarak sorumlu tutulur.” hükmüne yer verilmesi karşısında; sanık ..."un, boşandığı eşi katılan ... ile müşterek çocukları olan ve velayet hakkı anneye verilen kayden 05/09/2006 doğumlu küçük ...."yi, katılana teslim etmemesi üzerine icra takibi yapıldığı, icra takibi sırasında sanık ..."ın amcasının oğlu olan sanık ..."ün de ahırında saklanan mağduru almak isteyen görevlilere engel olduğu, mağdur ile TCK"nın 234/1. maddesinde belirtilen derecede bir akrabalıkları bulunmayan sanık ..."ün diğer sanık ... tarafından işlenen suça yardım eden sıfatıyla sorumlu tutulması ve hakkında TCK"nın 39. maddesinin uygulanması gerekirken TCK"nın 37/1. maddesi kapsamında suça fail olarak iştirak ettiği kabul edilerek hüküm kurulması,
b- Alıkonulan çocuğun suç tarihinde 12 yaşından küçük olması nedeniyle, sanık ... hakkında TCK"nın 234/1. maddesi uyarınca verilen cezada aynı Kanunun 234/2. maddesi uyarınca artırım yapılmaması,
c- Sanık, katılan, tanık beyanları, tutanak ve tüm dosya kapsamına göre, mahkeme kararı ile velayet yetkisinin elinden alınan 12 yaşından küçük çocuğun babası sanık ..."un çocuğu alıkoyduğu gözetilmeden, yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
d- Sanık ..."un katılan avukat ..."e tanık ..."ın beyanı ve tutanak içeriğine göre " şerefsizsiniz" diyerek hakaret ettiğinin anlaşılması karşısında, kamu görevlisine hakaret suçundan yasal olmayan ve yetersiz gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
e- Sanık ..."un görevi yaptırmamak için direnme eylemini birden fazla kişi ile birlikte, avukat olan katılanın görevini engellemeye yönelik olmasına rağmen TCK"nın 265/2, 3. maddesinin uygulanmaması,
f- Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık ... hakkında, TCK"nın 53/4. maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi,
g- Kendisini vekille temsil ettirmesine rağmen katılan ... lehine vekalet ücretine takdir edilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan ... vekili, katılan ... ve sanık ..."un temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.