10. Ceza Dairesi Esas No: 2017/4800 Karar No: 2018/3697 Karar Tarihi: 24.04.2018
a Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4800 Esas 2018/3697 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme Ağır Ceza Mahkemesi ve sanık uyuşturucu madde kullanmak için bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri almıştır. Ancak, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen beraat kararı temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle reddedilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise TCK'nın 191. maddesi, 2. fıkrası ve 6217 sayılı Kanun'da değişiklik yapan cümle olmuştur.
10. Ceza Dairesi 2017/4800 E. , 2018/3697 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ... Ağır Ceza Mahkemesi Suçlar : a) Uyuşturucu madde ticareti yapma b) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm-Karar : a) Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan beraat b) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : A- Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik kanun yolu talebinin incelenmesi; Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun Dairemiz tarafından da benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanun"la eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, B- Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz isteğinin incelenmesi: Hükmün gerekçesine yönelik temyiz itirazları bulunmayan sanık müdafiinin beraat kararını temyiz etmede hukuki yararı bulunmadığından temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca REDDİNE, 24.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.