Hırsızlık suçundan sanık ...’nın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 492, 522, 523, 59/2 ve 81/2. maddeleri gereğince 1 yıl 8 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair TERME Asliye Ceza Mahkemesinin 27/01/2000 tarihli ve 1997/84 esas, 2000/31 sayılı kararının infazı sırasında, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri çerçevesinde yapılan uyarlama yargılaması sonucunda sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-d, 168 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin anılan Mahkemenin 15/07/2005 tarihli ve 1997/84 esas, 2000/31 sayılı ek karar aleyhine ... Bakanlığınca verilen 14/02/2017 gün ve 7163-2016-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/03/2017 gün ve 2017/11986 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Uyarlama yargılaması yapılırken infaz yasası hükümleri nazara alınmaksızın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme karşısında, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ve bireyselleştirmenin yapılması için de duruşma açılması gerektiği hususlarının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Hırsızlık suçundan sanık ... hakkında Terme Asliye Ceza Mahkemesinin 27.01.2000 tarih ve 1997/84 E.-2000/31 K. sayılı kararının kesinleşmesi sonrasında, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın lehe hükümlerinin uygulanmasına yönelik 15.07.2005 tarih ve 1997/84 E.-2000/31 K. sayılı ek karar ile sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d, 168 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası verildiği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanun’un 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 492 ve 493. maddelerinde yer alan suçların öğelerinin farklı olduğu nazara alınıp; somut olayda sanığın, fikir ve eylem birliği içerisinde suç ortağı Ali Kement ile birlikte geceleyin müştekinin işyerinin kapısını belirlenemeyen bir aletle açmak suretiyle içeri girerek ve yazar kasa çekmecesini kırarak hırsızlık yapması şeklinde gerçekleşen eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d, 143. maddelerine uyan hırsızlığın yanı sıra, aynı Kanun’un 116/2-4, 119/1-c ve 151/1. maddelerine uyan geceleyin işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu; bu suçlardan mala zarar verme suçunun 5271 sayılı CMK’nın "Uzlaşma" başlıklı 253. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi suçlardan olması nedeniyle öncelikle duruşma açılarak “uzlaşma” hükümlerinin uygulanması; sonucuna göre de 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenerek, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ile denetime olanak vermeyecek şekilde hüküm kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (TERME) Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 15.07.2005 tarih ve 1997/84 E.-2000/31 K. sayılı ek kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 10.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.