Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1172 Esas 2017/3451 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1172
Karar No: 2017/3451
Karar Tarihi: 24.10.2017

Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/1172 Esas 2017/3451 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hükümlüye cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesi yönünde karar verilmesi talebinin kabul edildiğini, ancak başka bir suçtan aldığı adli para cezasının infazı için denetimli serbestlik tedbiri kararının kaldırılarak ceza infaz kurumuna gönderilmesine ilişkin kararın infazı sırasında hükümlünün yeniden denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infazının devamına karar verilmesi talebinin kabul edildiğini belirtmiştir. İzmir 1. İnfaz Hakimliğinin 29/07/2016 tarihli ve 2015/3506 esas, 2015/3512 sayılı ek kararının henüz kesinleşmediğinden kanun yararına bozma istemine konu edilemeyeceği ancak somut olayda itiraz üzerine itiraz mercii tarafından verilen kararın kanun yararına bozmaya konu edilebileceği, konusunda Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına dosyanın tevdi edilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu
- 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanun

1. Ceza Dairesi 2017/1172 E. , 2017/3451 K.

"İçtihat Metni"

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Görevi yaptırmamak için direnme suçundan Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 16/06/2014 tarihli ve 2014/160 değişik iş sayılı içtima kararıyla 2 yıl 19 ay 20 gün hapis cezasından İzmir Açık Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan ..."nin, denetimli serbestlik tedbiri ile infaz hükümlerinden yararlanma talebinin kabulü ile cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesine dair İzmir İnfaz Hakimliğinin 01/07/2015 tarihli ve 2015/3506 esas, 2015/3512 sayılı kararından sonra, başka suçtan almış olduğu adli para cezasının infazı için denetimli serbestlik tedbiri kararının kaldırılarak ceza infaz kurumuna gönderilmesine ilişkin İzmir 1. İnfaz Hâkimliğinin 22/04/2016 tarihli ve 2015/3506 esas, 2015/3512 sayılı ek kararının infazı sırasında, hükümlünün yeniden denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infazının devamına karar verilmesi talebinin kabulüne dair İzmir 1. İnfaz Hakimliğinin 29/07/2016 tarihli ve 2015/3506 esas, 2015/3512 sayılı ek kararı ile ilgili olarak kanun yararına bozma isteminde bulunulmuş ise de;
İzmir 1. İnfaz Hakimliğinin 29/07/2016 tarihli ve 2015/3506 esas, 2015/3512 sayılı ek kararına karşı İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı Taşra İlamat Masasının 29/07/2017 tarihli ve 2015/7-6572-6573-6574-2013/2-5417 sayılı yazısı ile itiraz edildiği anlaşılmakla;
Kanun yararına bozma istemine konu edilen İzmir 1. İnfaz Hakimliğinin 29/07/2016 tarihli ve 2015/3506 esas, 2015/3512 sayılı ek kararının henüz kesinleşmediğinden kanun yararına bozma istemine konu edilemeyeceği ancak somut olayda itiraz üzerine itiraz mercii tarafından verilen kararın kanun yararına bozmaya konu edilebileceği, İzmir Cumhuriyet Savcılığı tarafından Bakanlığa gönderilen 06/09/2017 tarihli ve 2015/7-6572 sayılı fezlekede itiraz üzerine verildiği yazılı bulunan İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/07/2016 tarihli ve 2016/1462 değişik iş sayılı kararına karşı kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği konusunda gereğinin takdir ve ifası amacıyla dosyanının Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.