Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/33940 Esas 2018/14664 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 15.08.1991-15.08.2012 tarihleri arası çalıştığını, 2003 yılı sonlarında başladığı bekçilik görevi nedeniyle sürekli fazla çalışma yaptığını belirterek; fazla çalışma, hafta tatili, genel tatil alacakları alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının belirttiği şekilde bir çalışmasının olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, hafta tatili, genel tatil ve fazla çalışma alacaklarının ispatı konusunda, dosya içerisinde işyerindeki çalışma düzenini gösterir kayıt bulunmadığı, davacının söz konusu çalışmalarının tanık beyanına göre tespit edildiği, hükme esas alınan bilirkişi raporunda işyeri şahsi sicil dosyasında bulunan 19.04.2011 tarih ve 249 sayılı yazıya istinaden davacının 19.04.2011 tarihinden önce işyerinde bekçi olarak çalışmadığı, 19.04.2011 tarihi sonrasında bekçi olarak görevlendirildiği kabul edilerek dava konusu alacakların bu tarihten sonraki çalışma dönemi yönünden ispat edildiği kabul edilmiş ise de söz konusu yazıda; 19.04.2011 öncesi Zabıta Müdürlüğü emrinde bekçi olarak çalışan davacının personel ihtiyacı nedeniyle Su ve Kanalizasyon Müdürlüğü emrinde bekçi olarak görevlendirildiğinin anlaşılmasına göre davacının 19.04.2011 öncesi bekçi olarak çalışmadığı şeklindeki kabulün isabetli olmadığı, bu nedenle dava konusu alacakların davacı tanık beyanı ve davalının zamanaşımı defi dikkate alınarak hesaplanması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmamıştır
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 07.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.