MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17/01/2018 tarih ve 2017/77 E- 2018/25 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 07/02/2019 tarih ve 2018/736 E- 2019/111 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “CEP” esas unsurlu markaların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan, 2016/08369 sayılı, “Cep Menü+Şekil” ibareli marka başvurusuna iltibas, tanınmışlık ve kötü niyet vakıalarına dayalı olarak yapmış oldukları itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptaline ve başvuruya konu markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Diğer davalı vekili, taraf markaları arasında benzerlik bulunmadığını, davacı yanın tanınmışlık ve kötü niyet iddialarının gerçeği yansıtmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davalıya ait 2016/08369 sayılı şekil+Cep Menü ibareli marka başvurusu ile davaya mesnet gösterilen davacı markaları arasında benzerlik bulunduğu, bunun yanı sıra taraf markaların kapsadıkları emtialarında aynı olması nedeniyle markalar arasında 8/1-b maddesi kapsamında iltibas ihtimalinin mevcut olduğu, davacının “CEP” ibareli markaların başvuru tarihi itibariyle tanınmış marka olup olmadığı konusunda dosya kapsamında yeterli delil sunulmadığından işbu dava bakımından 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesi anlamında bir kanaate varılamadığı, kötü niyetin ispat edilemediği, bu nedenlerle TPMK, YİDK tarafından tesis edilen 23.12.2016 tarih ve 2016-M-12639 sayılı kararın yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, Türk Patent"in 2016-M-12639 sayılı YİDK kararının bu davanın tarafları yönünden iptaline, dava konusu 2016/08369 sayılı marka tescilli olduğundan hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekillerince ayrı ayrı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davalı şirket ve davalı kurum vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
Dava, davalı kurum kararının iptali ile başvuruya konu markanın hükümsüz kılınması istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalılar vekillerince yapılan istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesince yazılı gerekçelerle esastan reddedilmiştir.
556 sayılı KHK 8/1-b maddesine göre, tescil için başvurusu yapılan marka, tescil edilmiş veya tescil için daha önce başvurusu yapılmış bir marka ile aynı veya benzer ise ve önceki markanın kapsadığı mal veya hizmetlerle aynı veya ilişkilendirilebilecek ölçüde benzer mal ve hizmetleri içeriyor ise markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu kabul edilir ve önceki marka sahibinin itirazı halinde sonraki tarihli başvuru reddedilir. Dairemiz kararlarında ifade edildiği üzere, (11.HD. 21.11.2016 tarih 2015/277 E. 2015/72 K, 11. HD. 07.12.2015 tarih 2015/5577 E. 2015/13027 K, 11.HD. 08.12.2015 tarih 2015/5598 E. 2015/13110 K.), işaretler arasında iltibas tehlikesine yol açan bir benzerliğin bulunup bulunmadığı hususu değerlendirilirken markaların görsel, işitsel ve kavramsal özelliklerinin bir bütün olarak değerlendirilmesi ve işaretlerin asıl unsurlarıyla birlikte bu işaretlerin üzerinde kullanılacağı mal veya hizmetlerin ortalama tüketicileri nezdinde bıraktıkları genel izlenimin de dikkate alınması gerekmektedir.
İlk derece mahkemesince, yukarıda özetlenen gerekçelerle, taraf markaları arasında benzerlik ve karıştırma ihtimali bulunduğu sonucuna ulaşılmışsa da, başvuruya konu, “Cep Menü+Şekil” ibareli markanın tescil edilmek istenildiği mal ve hizmetler ve bu mal ve hizmetlerin hitap ettiği ortalama tüketici kesiminin dikkatli ve seçici kişilerden oluştuğu gözetildiğinde, davacının ayırt ediciliği zayıf ""CEP"" asıl unsurlu ve bu kelimeden türetme markaları ile başvuru konu marka arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-b bendi anlamında benzerlik ve karıştırma ihtimali bulunmadığının kabulü gerekirken, ilk derece mahkemesince yanılgılı değerlendirmeye dayalı olarak davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, ilk derece mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak kaldırılması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle davalılar vekillerinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.