Esas No: 2021/4651
Karar No: 2022/6198
Karar Tarihi: 16.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4651 Esas 2022/6198 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bir ağır ceza mahkemesinde görülen davada sanığın çocuğa yönelik nitelikli cinsel istismar suçundan hüküm giymesi üzerine yapılan temyiz başvurusunda, mağdurun beyanları, doktor raporları ve diğer delillerin yeterli olmadığına dair savunmalar kabul edilerek, sanığın suçunun niteliğinin belirlenmesinde yanılgıya düşüldüğüne karar verilerek hüküm bozulmuştur. Kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle mahkeme kararı bozulmuştur. Suçun temelinde 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi yer alırken, hüküm bozma kararında ayrıntılı bir şekilde, 103/2, 35/2. maddelerine değinilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurun aşamalardaki beyanları, iddiayı doğrulamayan doktor raporları, savunma, tanık ...'ın aşamalardaki ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın, olay günü mağdura yönelik cinsel istismar eylemini organ sokmak suretiyle gerçekleştirmeye teşebbüs ettiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek belirlenecek lehe kanuna göre mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 103/2, 35/2. maddelerine göre hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
