Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanıklar ..., ... ve ..."in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 109/2, 109/3-b ve 62. maddeleri uyarınca 3 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmalarına dair Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/11/2017 tarihli ve 2017/45 esas, 2017/778 sayılı kararının Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 16/04/2018 tarihli ve 2018/103 esas, 2018/636 sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilerek kesinleşmesini müteakip, yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2018 tarihli ve 2017/45 esas, 2017/778 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/06/2018 tarihli ve 2018/866 değişik iş sayılı kararını kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, hükümlüler müdafinin 07/06/2018 tarihli yargılamanın yenilenmesi talepli dilekçesiyle iki adet yeni delil sunduğu; bu delillerden tanık delilinin mahkeme tarafından tartışılarak, hükümlülerin yargılama sırasında her hangi bir tanık bildirmedikleri, hükümlüler müdafinin yargılamanın yenilenmesi dilekçesinde belirtmiş olduğu tanıkların yeni delil olmadığı, ilk yargılama aşamasında da var olduğu ve bildirilmediği gerekçesiyle reddedildiği ancak ikinci yeni delil olarak bildirilen sanıklardan ... ile katılan ... arasındaki mesajlaşmalar dosya arasına alındıktan sonra usulüne uygun olarak değerlendirilip tartışılmadan karar verildiği anlaşılmakla, taleplerinin ciddi nitelikte olup kabule değer olduğuna karar verilerek, delillerin toplanması ve mevcut delillerle toplanacak delillerin değerlendirilmesinden sonra yargılamanın yenilenmesi isteminde ileri sürülen iddiaların hükme hiçbir etkisi olmadığına karar verilir ise yargılamanın yenilenmesi isteminin duruşma yapılmaksızın reddine ya da anılan deliller incelenerek hükmün esasını etkileyecek nitelikte olursa yargılamanın yenilenmesine ve duruşmanın açılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01.11.2018 gün ve 2018/12321 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.11.2018 gün ve KYB/2018-88964 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlüler müdafii tarafından hükümlüler hakkında haksız takrik uygulanması için yargılamanın yenilenmesi talebine dair dilekçede hükümlü ... ile katılan arasındaki mesajların dökümü de sunularak değerlendirilmesi talep edildiği halde mahkemece bu delil değerlendirilmeden, yalnızca tanıkların dinlenmesi talebi değerlendirilerek yeniden yargılama talebi reddedilmiş ve itiraz üzerine merci tarafından da bu eksiklik gözetilmeden hatalı olarak itirazın reddine karar verilmiş ise de;
Oluş, dosya kapsamı ve dilekçede belirtilen mesaj içerikleri birlikte değerlendirildiğinde, sunulan bu delilin CMK.nun 311/1-e kapsamında hükümlüler hakkında daha hafif bir cezayı içeren haksız tahrik hükmünün uygulanmasını gerektirecek nitelikte olmadığının anlaşılması karşısında; itiraz merciince verilen karar sonucu itibariyle yerinde görüldüğünden, Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.