Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/6403 Esas 2016/7096 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/6403
Karar No: 2016/7096

Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/6403 Esas 2016/7096 Karar Sayılı İlamı

Özet:

6. Ceza Dairesi, hırsızlık ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Hükümden olan doğrudan para cezasının miktarı, Ceza Muhakemesi Kanunu’nda yapılan bir değişiklik nedeniyle kesin nitelikte oldu ve temyiz kabiliyetinin bulunmadığı için savunmanın temyiz isteği reddedildi. Ancak infazı kısıtlar şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesi hükmü bozuldu. 5739 sayılı Yasayla 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesinin 6. fıkrasındaki \"yaptırımın\" ibaresi “tedbirin” olarak değiştirildi. Benzer şekilde, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin 4. ve 9. fıkraları da değişti. Aynı Yasa maddesinin 10. fıkrası ise yürürlükten kaldırıldı. Bu nedenle, hükmün adli para cezasının hapse çevrilmesine ilişkin bölümü çıkartılıp güncel yasal düzenlemelere uygun hale getirildi. Kanun maddeleri 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun Geçici 2. maddesi, 5739 sayılı Yasa ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’daki değişiklikleri içeriyor.

6. Ceza Dairesi 2014/6403 E. , 2016/7096 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanıklar hakkında, kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Sanıklar hakkında hükmolunan doğrudan para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz isteğinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II- Sanıklar hakkında, hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
26.02.2009 tarihli 5739 sayılı Yasanın 4. maddesi ile 5237 sayılı TCK.nın 50. maddesinin 6.fıkrasında yer alan "yaptırımın" ibaresinin "tedbirin" olarak değiştirilmesi, keza 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının değiştirilmesi ve aynı Yasa maddesinin 10.fıkrasının yürürlükten kaldırılmış olduğu hususları dikkate alındığında, infazı kısıtlar şekilde, kısa süreli hapis cezasından seçenek yaptırım olarak çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu cezanın hapse çevrileceğine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden, “Ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine” ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.