MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı vekili, kooperatif üyesi olan davalının, genel kurul kararları gereğince kooperatife aidat ödemesi yapmadığından bahisle aleyhine başlatılan . İcra Müdürlüğü"nün 2014/2370 E. sayılı icra takibine vaki itirazın iptali ile takibin devamına, davalı takip borçlusunun ayrıca tazminata hükmedilmesine karar verilmesinin talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takibe konu edilen aylara ait aidat borçlarının müvekkili tarafından eksiksiz ödenip herhangi bir borçlarının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; aidat alacağının bir kısmının davalı tarafça 7.500,00 TL bedelli çek verilmek suretiyle ödendiği hususunda taraflar arasında ihtilaf bulunmadığını, çekle yapılan ödemede dikkate alınarak icra takip tarihi itibari ile davacının bakiye 3.027,27 TL asıl alacak ve 2.067,32 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 5.094,32 TL alacağının bulunduğunun ve davacı tarafça davalı hakkında kötüniyetle icra takibi başlatıldığı yönünde bir delil sunulmadığından, reddedilen bölüm yönünden davalı yararına kötüniyet tazminatı şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Genel kurulca, ödeme günü belirlenerek (Belirlenmiş ise ayın sonu ödeme günü olup) aidatın veya şerefiye bedelinin süresinde ödenmesine, süresinde ödenmemesi halinde ise temerrüd faizi uygulanmasına ilişkin alınan kararın kesinleşmesi halinde, bu kararın tüm ortakları bağlayacağı açıktır. Genel kurul kararları, üyelerle kooperatif arasında yapılmış bir sözleşme niteliğinde olup, kooperatif ve üyeler arasında ayrıca faiz oranları ile ilgili sözleşme yapılmasına gerek yoktur.
Ayrıca genel kurullarca kararlaştırılan faiz oranları daha sonraki yıllarda değiştirilmediği ve iptal edilmediği sürece genel kurula katılmasa dahi tüm üyeleri bağlar. Bu durumda, 818 sayılı BK"nın 101/2 (6098 sayılı TBK"nın 117) maddesi hükmü karşısında, genel kurulun belirlediği tarih kesin vade olup, üyenin bir ihtarla ayrıca temerrüde düşürülmesine gerek kalmadan borcun ifasının istenebileceği kuşkusuzdur. Ana para faizi ise, borçlunun haczin temerrüde düşmeden ödemesi gereken sözleşmeyle kararlaştırılan faizdir. Bu durumda, kooperatif genel kurullarında kararlaştırılan faiz oranı, TBK"nın 88. maddesinde düzenlenen anapara faiz olmayıp, 120. maddede düzenlenen temerrüd faizine ilişkindir. Kooperatif ile üyesi arasında ticari ilişki bulunmadığından yasal oranda temerrüd faizi uygulanmalıdır. 3095 sayılı Kanuni faiz ve temerrüd faizine ilişkin kanun"un 2/1. maddesi gereğince, bir miktar paranın ödenmesinde temerrüde düşen borçlu, sözleşmeyle aksi kararlaştırılmadıkça, geçmiş günler için 1. madde de belirlenen yasal faiz oranına göre temerrüd faizi ödemeye mecburdur. Maddenin açık ifadesinde de anlaşılacağı üzere temerrüd faizin, yasal faiz oranından fazla alınması taraflarça kararlaştırılabilir. Anılan nedenlerle birlikte değerlendirildiğinde kooperatif genel kurulunca belirlenen aidatların ödenmesinde gecikme durumunda alınacak temerrüd faizinin yasal temerrüd faiz oranından daha fazla miktarda kararlaştırılabileceği anlamı çıkmaktadır. Ancak taraflar, uygulanacak faiz oranını belirlerken 6098 sayılı TBK"nın 120/2. maddesinde öngörülmüş olan sınırlamayı dikkate almak zorundadırlar.
Bu durumda; mahkemece, anılan yasa düzenleme, bu açıklamalar çerçevesinde somut olay bakımından değerlendirilerek takip tarihinden itabaren işleyecek temerrüd faiz oranına hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, hükmün bu nedenle davalı yararına bozulması gerekmiş ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılanma yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün HMK"nın 438/7 maddesi uyarınca aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bendde açıklanana nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının (2) numaralı bende açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile kararın "HÜKÜM" bölümünün ikinci bendinde yer alan "bu bölüm yönünden" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "asıl alacağı takip tarihinde %18 oranında yasal faiz uygulanmak suretiyle" ibaresinin hüküm fıkrasına yazılmasına, kararın bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzenltme yolu açık olamak üzere, 13.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verilmiştir.