Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9698 Esas 2019/8542 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ... hakkında TCK"nın 85/1, 62/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Sanık ... hakkında TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4-1-a,
52/2-3-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre olay günü köy içinde harman yerinde kendilerine ait traktörü onardıktan sonra sanıklardan alkollü olan Feyzi’nin eşi olan diğer sanık ...’ten traktörü kullanmasını istemesi üzerine, sanık ...’in harman yeri olarak kullanılan araziden hareketle sağa dönerek köy içi parke taş döşeli yola çıkar çıkmaz sevk ve idare hatasıyla direksiyonu toparlayamayıp yolun sağında bulunan ve kullanılmayan tuğladan yapılı tek katlı binanın önünde bulunan yayaya çarparak kendisini yapıya sıkıştırdığı, alınan darbeyle yapının da yıkılmasıyla içine düşen yayanın öldüğü olayda, olayın oluş biçimi ve sanığın kusur durumu değerlendirildiğinde sanık ... hakkında tayin edilen ceza miktarında isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki cezanın fazla olduğundan bahisle bozma talep eden görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar müdafiinin kusur durumuna, katılanlar vekilinin ise ceza miktarına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık ... hakkında 4 yıl 4 ay olarak belirlenen temel cezadan TCK’nın 62. maddesi uyraınca 1/6 oranında indirim yapılması sırasında hesap hatası yapılarak netice cezanın 3 yıl 7 ay 10 gün yerine, 3 yıl 6 ay 15 gün olarak tayin edilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
2-Traktör kullanmayı bilmeyen sanık eşine ısrarda bulunan ve kullanmasına müsaade eden sanık ...’nin kusurlu hareketi bizzat araç kullanmasından kaynaklanmamasına rağmen; sanığın TCK"nın 53/6 maddesi gereğince ehliyetinin geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün B-2 ile numaralandırılan paragrafındaki “3 yıl 6 ay 15 gün” ibaresinin “ 3 yıl 7 ay 10 gün” olarak değiştirilmesi ve yine hükmün A-9 ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,10/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.