Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/187 Esas 2019/2581 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... ve Tic. A.Ş. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesinden verilen 19/04/2017 tarih ve 2017/1723-2018/746 sayılı hükmün Dairemizin 27/9/2018 tarih ve 2018/3470-2018/8693 sayılı ilamıyla dilekçenin reddine karar verilmişti. Süresi içinde davalı avukatınca kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşuldu.
KARAR
26/09/2004 tarih ve 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanuna paralel olarak, 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin hükümlerinde değişiklik yaparak istinaf ve temyiz ile ilgili hükümleri yeniden düzenleyen 18/03/2005 tarih ve 5311 sayılı Kanun ile İcra İflas Kanunu"na eklenen geçici 7. maddeye göre, 5311 sayılı Kanun hükümleri Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında uygulanır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesinin 2. fıkrasında; Bölge Adliye Mahkemeleri"nin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz başvurusunda bulunulmuş olan kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 Sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 26/09/2004 tarih ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı düzenlemesine yer verilmiş olup, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başladığı 20/07/2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında karar düzeltme yoluna ilişkin hükümler uygulanamaz.
İlk derece mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulması üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 19. Hukuk Dairesince davalının istinaf talebinin reddine, davacının istinaf talebinin kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın kabulüne dair verilen kararın davacı tarafından temyizi üzerine Dairemizce Bölge Adliye Mahkemesi kararı miktar yönünden kesin olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Davalı tarafından temyiz dilekçesinin reddine ilişkin karara karşı karar düzeltme talebinde bulunulmuş ise de, yukarıda da açıklandığı üzere Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi üzerine Dairemizce verilen kararlar aleyhine karar düzeltme yoluna gidilmesi mümkün olmadığından bu yöndeki dilekçenin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının karar düzeltme isteğine ilişkin dilekçenin REDDİNE, peşin alınan 74,80 harcın karar düzeltme isteyene iadesine, 26/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.