Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1878 Esas 2014/5642 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1878
Karar No: 2014/5642
Karar Tarihi: 22.05.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1878 Esas 2014/5642 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 14. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara yapılan temyiz sonucunda, sanığın direnme, hakaret, kasten yaralama suçlarından mahkum olduğu ancak cezalarının yanlış belirlendiği ve açıklanmasının geri bırakılması koşullarının gerçekleşmediği gerekçesiyle hükümlerin bozulduğu belirtilmiştir. Bu kapsamda, sanığın direnme fiilini birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği halde TCK'nın 43/2. maddesinin uygulanmaması ve cezaların alt sınırdan ve farklı sürelerle belirlenmesine rağmen denetim sürelerinin hiçbir gerekçe gösterilmeden 2 yıl olarak tayin edilmesi kanuna aykırı bulunmuştur. Kanun maddeleri olarak ise TCK'nın 43/2. maddesi ve CMK'nın 231/6. maddesi gösterilmiştir. Ayrıca, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 03/02/2009 tarihli kararına atıfta bulunularak, mağduriyetin kanaat verici basit bir araştırmayla belirlenebileceği ancak maddi zararların esas alınması gerektiği, manevi zararların ise bu kapsama dahil olmadığı belirtilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/1878 E. , 2014/5642 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/3448
MAHKEMESİ : Adana 14. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/04/2010
NUMARASI : 2009/27 Esas, 2010/317 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, kasten yaralama

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Direnme fiilini birden fazla kamu görevlisine karşı işlediği anlaşılmasına rağmen sanık hakkında TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanmaması,
5271 sayılı CMK"nın 231/6. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşulunun gerçekleşmesi için, suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da zararın ""kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenecek maddi zararların esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği"" şeklinde kabul edilmesi karşısında, katılanların ne şekilde maddi nitelikte bir zararlarının olduğu gösterilmeden ve CMK"nın 231/6. maddesindeki objektif ve subjektif koşullar değerlendirilmeden, cezaları ertelenen sanık hakkında "...mağdurun zararını karşılamaması nedeniyle"" şeklindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Temel cezalar alt sınırdan ve farklı sürelerle belirlendiği halde denetim sürelerinin hiç bir gerekçe gösterilmeden 2 yıl olarak tayini,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 22/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.