Davacı, Türkiye" deki 1968 yılındaki sigortalılık başlangıcı dikkate alınarak borçlanma işleminin 09/12/2000-08/12/2010 tarihleri arası değil 1973-1983 tarihleri arasında emekli maaşı almaya yetecek kadar sürenin borçlanması gerektiğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R


1. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere göre davalı Kurumun aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2. Dava, davacının yurt dışı borçlanmasının 1973-1983 yılları arasında 3600 gün olarak yapılması gerektiğinin tespiti ve buna göre yaşlılık aylığı miktarının yeniden tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile borçlanma işleminin 1973-1983 tarihleri arasında yapılması gerektiğinin ve davacının maaşının dava tarihi itibariyle 991,75 TL olduğunun tespitine karar verilmiştir.
Davacı, 20.09.1959 doğumlu ve Türk vatandaşı olup Türkiye"de 10.09.1968-14.10.1968 tarihleri arasında geçen 13 günlük 4/1-(a) bendi (SSK) kapsamındaki sigortalı çalışması Kuruma bildirilmiştir.
Davacının borçlanma talebi 1973-1983 tarihleri arasındaki dönemde 3600 günlük çalışılan süreye ilişkindir. Davacının 17.03.2011 tarihli talebi üzerine 09.12.2000-08.12.2010 tarihleri arasındaki 3600 günü 4/1-(a) bendi kapsamında borçlanmaya yönelik borçlanma cetveli düzenlemiş ve 05.05.2011 tarihinde borçlanma bedeli ödemiştir.
Davacı, 01.01.1973 tarihinden itibaren sigorta kapsamındadır ve kendisine 3600 gün yurtdışı borçlanması ve 13 gün Türkiye"de geçen hizmeti olmak üzere 3613 gün üzerinden 01.06.2011 tarihinden itibaren aylık bağlanmıştır.
Aylık bağlama aşamasında borçlanmaya konu süre 2000-2010 yıllarına mal edilerek 671,62 TL yaşlılık aylığı bağlanmıştır.

Yukarıda yer alan maddi ve hukuki açıklamalar ışığında; 3201 sayılı Kanun"un 5" inci maddesinin 1" inci fıkrasına göre Kurumca yapılan borçlanma tahakkuk işlemi yerinde olduğu gibi Kurumca düzenlenen borçlanma cetvelindeki süreye ait borçlanma bedelinin herhangi bir ihtirazi kayıt konulmadan ödenmesi karşısında eldeki davanın reddi gerekirken kabulü usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 03.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.