2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/30217 Karar No: 2017/3977 Karar Tarihi: 06.04.2017
Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/30217 Esas 2017/3977 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyete hükmetmiştir. Sanığın, suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devretmesi, satıştan elde ettiği menfaati iade etmemesi ve üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi etkin pişmanlık olarak değerlendirilmemiştir. Ayrıca, eşyanın satın alınan kişiden alınarak mağdura iade edilmiş olması da sanığın gerçekleştirdiği bir iade veya tazmin olarak kabul edilememiştir. TCK'nın 168. maddesi gereği cezada indirim yapılması koşulu da oluşmamıştır. Kararda, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da gözetilmiştir. Sonuç olarak, temyiz itirazları reddedilmiş ve hükümler istem gibi onanmıştır. Kanun maddeleri olarak ise Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesi ve TCK'nın 168. ve 53. maddeleri sayılmıştır.
2. Ceza Dairesi 2014/30217 E. , 2017/3977 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.03.2013 gün ve 2012/6-1232 Esas -2013/106 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; “4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın, satıştan elde ettiği menfaati iade etmeden, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi, etkin pişmanlık olarak değerlendirilemeyeceği gibi, eşyanın satın alınan kişiden alınarak mağdura iade edilmiş olması da TCK"nın 168. maddesi kapsamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabul edilemeyeceği halde uygulanma koşulu oluşmayan 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesi uyarınca cezada indirim yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.