Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/9563 Esas 2016/9973 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :....
DAVACILAR : 1-... 2-... vekilleri Avukat ...

Davacılar ... ve ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine .... gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacı ... yönünden davanın kısmen kabulüne ve davacı ... yönünden reddine dair verilen 24/02/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan davacı ..."in temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1- Davacılardan ...’in temyiz istemi yönünden;
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5236 sayılı Kanun ile eklenen Ek 4. madde gereğince HUMK’nun 427. maddesi uyarınca; temyize konu bölümünün ....’yi geçmemesi durumunda karar kesindir. Somut olayda; temyize konu olan tutar, bu düzeye ulaşmadığından davacının temyiz inceleme isteğinin reddi gerekmiştir.
2- Davacılardan ...’in temyiz istemine gelince,
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davacılardan ... yönünden istemin bir bölümünün kabulüne,davacı ... yönünden ise istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, diğer davacı ...’in annesi olduğunu, davalı ...’in ağabeyi ...’in eşi olduğunu, olay tarihinde evvelce aralarında miras meselesi yüzünden husumet bulunan davalı ile tartıştıkları sırada davacı ...’in müdahale ettiğini, davalının hem davacı ...’e hem de kendisine küfür ve hakarette bulunduğunu, davalı hakkında .... Mahkemesinin .... tarih ve ..... karar sayılı ilamı ile davacılardan ...’e yönelik hakaret eylemi nedeniyle adli para cezasına hükmedilip, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğini ve kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiğini belirterek uğramış olduğu manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davacılardan ...’in .... Mahkemesinin belirtilen kararında, davalının kendisine hakaret ettiğine dair şikayetinin ve beyanının bulunmaması yanında bir kısım dinlenen tanık beyanlarında da davalının davacı ...’e hakaret ettiğine ilişkin bir beyanın bulunmadığı, mahkemenin .... tarihli duruşmasında davacı ...’in "diğer davacı annemdir, davalı anneme olmadık hakaretler etmiştir" şeklinde beyanda bulunduğu, kendisine yönelik hakaret edildiğine dair bir beyanının bulunmadığı şeklindeki gerekçeyle, davacılardan ... yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Her ne kadar mahkemece davacı ..."e yönelik hakaret eylemi olmadığı kabul edilmiş ise de; davacıların ana-oğul birlikte oturdukları, davalı ve davacılar arasında miras meselesi yüzünden husumet bulunduğu, olay tarihinde davalının davacılardan ...’le tartıştığı sırada olaya müdahale eden diğer davacı ...’e sinkaflı sözlerle hakaret ettiği, bunun yanında söylediği ağır ve hakaret içeren sözlerle kastettiği kişinin davacı ... olduğu açık iken, davacı ... yararına manevi tazminata hükmedilmemesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davacılardan ... yararına BOZULMASINA, (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle davacı ...’in temyiz dilekçesinin reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 13/10/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.