Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2863 Esas 2019/8505 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2863
Karar No: 2019/8505
Karar Tarihi: 09.09.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/2863 Esas 2019/8505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokmaktan suçlu bulundu ve TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet kararı verildi. Ancak, sanığın yakıtının bitmesi nedeniyle aracı park halindeyken kolluk ekipleri tarafından alkollü araç kullanmaktan işlem yapılması yerinde görülmediği için beraat etmesi gerektiği belirtildi. Hükümdeki kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrildi, ancak adli para cezasının belirlenmesinde CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edildiğinden hüküm kanuna aykırı bulundu ve bozuldu. Yargılamanın yenilenmesi gerekmeyen konuda sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi, adli para cezasının TCK'nın 52/3. maddesi gereğince belirlenmesi, ekonomik ve şahsi hallerinin göz önünde bulundurulmasıyla takdiren 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri şu şekildedir: TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. ve CMK'nın 232/6. ve 322. maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2019/2863 E. , 2019/8505 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yakıtının bitmesi nedeniyle aracının park halinde olmasına rağmen kolluk ekiplerince hakkında alkollü araç kullanmaktan işlem yapılmasının yerinde olmadığına, beraat etmesi gerektiğine yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının ve uygulama maddesi olan TCK"nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 150 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.