Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/870 Esas 2018/7423 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/870
Karar No: 2018/7423
Karar Tarihi: 22.05.2018

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/870 Esas 2018/7423 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, nitelikli hırsızlık suçundan ötürü cezalandırılmıştır. Daha sonra infaz yasasındaki değişiklikler nedeniyle ceza süresi azaltılmıştır. Ancak bu azaltma işlemi yapılırken, temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri göz önünde bulundurulmadan karar verilmiştir. Bu nedenle, Adalet Bakanlığı kanun yararına bozma isteminde bulunmuştur. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı da bu istemi haklı bulmuştur ve mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 491/3, 62 ve 81/2. maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesi, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9/3. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi.

17. Ceza Dairesi 2018/870 E. , 2018/7423 K.

"İçtihat Metni"

Nitelikli hırsızlık suçundan sanık ..."nın 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 491/3, 62 ve 81/2. maddeleri uyarınca 9 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 30/12/2003 tarih, 2003/321 Esas ve 2003/1869 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri gereğince yapılan uyarlama yargılaması sonucunda sanığın cezasının lehine bulunan 5237 sayılı Kanun hükümleri uyarınca 8 ay hapis cezası olarak infazına dair 04/10/2005 tarih, 2003/321 Esas ve 2003/1869 sayılı ek kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 08/01/2018 tarih ve 94660652-105-35-11340-2017 Kyb sayılı Kanun Yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 15/01/2018 tarih ve 2018/2706 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderilmekle incelendi:
MEZKUR İHBARNAMEDE:
6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde değişiklik yapılması nedeniyle hukuki durumunun uzlaşma hükümleri yönünden yeniden değerlendirilmesi ve usulsüz kesinleşen kararın kesinleşme tarihinin değiştirilmesi talebinin reddine ilişkin anılan mahkemenin 29/05/2017 tarih, 2003/321 Esas ve 2003/1869 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 01/06/2017 tarih ve 2017/690 değişik iş sayılı kararının hukuken uygun olduğu düşünülerek yapılan incelemede;
Uyarlama yargılaması yapılırken infaz yasası hükümleri nazara alınmaksızın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2. maddesi ile 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme karşısında, önceki ve sonraki temel ceza kanunlarının ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesi gerektiği, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ve bireyselleştirmenin yapılması için de duruşma açılması gerektiği gözetilmeden, evrak üzerinden karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararların bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adalet Bakanlığı"nın Kanun Yararına Bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden İzmir (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 04/10/2005 tarih, 2003/321 Esas ve 2003/1869 sayılı ek kararının BOZULMASINA müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE 22.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.