MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tazminat

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tazminat davasına dair karar, davacı-davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, davacı kiracı tarafından kiralanana yapılan faydalı masrafların tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 347.893,59 TL nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili dilekçesinde, davacı kiracının 18.07.2006 tarihli ve on beş yıl süreli sözleşme ile davaya konu taşınmazı kiraladığını, binanın yurt olarak kullanılması mümkün olmadığından davalının ... İl Müdürlüğü tarafından oluşturduğu komisyon sonucu belirlenen eksiklikleri tadilat yaparak giderdiğini, ayrıca bahçeye prefabrik bölüm yaptırdığını, bu bölümleri kullanmak için... İl Müdürlüğü"nden izin istediğinde ilgili kurumun ana binanın yönetmeliğe uygun yapılmadığını belirterek izin verilmeyeceğini söylediğini, bunun üzerine sözleşmenin feshi davası açtığını, ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 29.03.2010 tarihinde verdiği kararla kiralananın amaca uygun teslim edilmediği davacı kiracının sözleşmenin feshini istemekte haklı olduğu gerekçesiyle davaya konu sözleşmenin feshine karar verdiğini, kararın 05.10.2011 tarihinde kesinleştiğini belirterek 700.000 TL faydalı masrafın binanın bittiği tarihten itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davacı şirket tarafından 15 yıllığına kiralanan taşınmaza yapılan masrafların son bilirkişi tarafından hesaplanan bedelinin 591.134,94 TL. olduğu, kira sözleşmesinin hukuka uygun bir şekilde süresinin sonunda son bulması halinde yapılan bu masrafların sözleşme hükmü gereğince davalı kiraya verenden istenemeyeceğinin açık olduğu ancak kira sözleşmesinin son bulmasında davacı kiracının herhangi bir kusurunun bulunmadığı ancak kiralananın 20.09.2012 tarihinde davalı tarafa teslim edildiği, bu tarihe kadar kiralananın davacının tasarrufu altında olduğu, sözleşme tarihi ile 20.09.2012 tarihi arasında 6 yıl 2 ay 2 gün davacının kiralananı kullandığı, 8 yıl 9 ay 28 gün kullanmamış olduğu, 15 yıl düşünülerek kiralanana toplam yapılan masrafın yıllık bedelinin 39.408,996 TL, aylık bedelinin 3.284,083 TL ve günlük bedelinin 109,46 TL olduğu, davacı tarafından kiralananın kullanılmış olduğu dönem açısından yapılan masrafların istenemeyeceği, aksi durumun davacı taraf lehine sebepsiz zenginleşme yaratacağı, bu kullanımın olduğu döneme ilişkin bedelin toplam bedelden indirilmesi gerektiği belirtilerek davacının sözleşme hükmü gereğince kullanmamış olduğu 8 yıl 9 ay 28 güne karşılık gelen 347.893,595 TL" nin dava tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş ise de; Yerleşik uygulama, kiracının kiralanana yaptığı faydalı ve zorunlu masrafların yapıldığı tarih itibariyle belirlenecek değerinden yıpranma payı düşülmek suretiyle elde edilecek değeri isteme hakkı olduğu yönündedir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda yapılan imalatların yıpranma bedellerinin düşüldüğü belirtilmiş ise de kantin inşaatı ile bahçeye yapılan bungalov tipi yapılardan % 8 oranında yıpranma bedeli düşülmüş ancak ana yapı tadilat inşaatı, elektrik tesisat inşaatı ve sıhhi tesisat inşaatından yıpranma bedelleri düşülmemiştir. Bu durumda bilirkişiden ek rapor alınarak bu imalatların da yıpranma bedelleri düşülüp oluşacak sonuca göre karar vermek gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir. Öte yandan davacı kiracı 28.07.2008 tarihinde sözleşme bitiminde bırakmak üzere bina bahçesine prefabrik yapı yapmak istemiş, davalı kiraya veren tarafından sökülüp kaldırılabilir malzemeden olması kaydıyla izin verilmiştir. Davacı kiracı tarafından bahçe kısmına yapılan 4 adet büfe de bungalov tipi geçme tahtadan yapılmış prefabrik yapıların sökülüp götürülebilir nitelikte olduğu anlaşıldığından bu kalem isteğin reddine karar vermek gerekirken bu imalata yönelik istemin de kabulü doğru değildir.

Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.