Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14105 Esas 2017/223 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14105
Karar No: 2017/223
Karar Tarihi: 12.01.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14105 Esas 2017/223 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ticaret Mahkemesi'nde alacaklı vekili, borçlu aleyhine ihtiyati haciz isteminde bulunmuş ancak mahkeme borçlu vekilinin itirazı sonucu ihtiyati haciz kararını kaldırmıştır. İhtiyati haciz isteyen alacaklı vekili temyiz etmiş ancak ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolu açık olsa da temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu ve karar düzeltme yolunun kapalı olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, alacaklı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar verilmiş ve ödediği karar düzeltme harcı iadesi talep edilmiştir. Kararda, İİK'nın 265. maddesinin son fıkrasına atıfta bulunulmuştur.
İİK'nın 265. maddesi, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğunu ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğunu ve karar düzeltme yolunun kapalı olduğunu düzenler.

11. Hukuk Dairesi 2016/14105 E. , 2017/223 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 13/03/2015 gün ve 2015/216-2015/216 sayılı kararı onayan Daire"nin 02/05/2016 gün ve 2016/4487-2016/4950 sayılı kararı aleyhinde ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş olmakla, tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Alacaklı vekili tarafından borçlu aleyhine ihtiyati haciz isteminde bulunulmuş, mahkemece bu istemin kabul edilmesi üzerine borçlu vekilince ihtiyati haciz kararına itiraz edilmiş ve mahkemece itirazın kabulüne, ihtiyati haciz kararının kaldırılmasına karar verilmiştir. Bu karar, ihtiyati haciz isteyen (alacaklı) vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 02.05.2016 günlü ilamı ile onanmıştır.
İhtiyati haciz kararına itiraz ve temyiz hususunu düzenleyen İİK’nın 265. maddesinin son fıkrasında, ihtiyati haciz kararına itiraz üzerine verilen kararlara karşı temyiz yolunun açık olduğu, ancak temyiz incelemesi sonucu verilen kararın kesin olduğu düzenlenmiştir. Bu durumda, temyiz üzerine verilen karara karşı karar düzeltme yolunun kapalı olması nedeniyle ihtiyati haciz isteyen alacaklı vekilinin karar düzeltme isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle ihtiyati haciz isteyen alacaklı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, ödediği karar düzeltme harcının isteği halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 12/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.