2. Ceza Dairesi Esas No: 2014/31536 Karar No: 2017/3960 Karar Tarihi: 06.04.2017
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/31536 Esas 2017/3960 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçuna karışan sanıkları mahkum etti ve yargılama giderlerinin belirlenmesinde Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararına uyulması gerektiğini belirtti. Sanıkların yargılama giderlerinden sorumlu olması gereken tutarın 20 TL'den az olduğu halde tahsil edileceği kararının kesinleşmeden önce alınmış olmasına rağmen, kesinleşen hükümde yargılama giderlerinin toplamının altında kalan tutarın Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması gerektiği belirtildi. Anılan karar, Asliye Ceza Mahkemesi'nin kararıdır ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı Anayasa Mahkemesi kararının yanı sıra TCK'nın 53. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 324/4 maddesi ile 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesine göre verilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2014/31536 E. , 2017/3960 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, sanıkların paylarına düşen yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de; hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 06/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.