Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık müdafii, Katılan vekili
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, motosiklet sürücüsünün yolun ters şeridinden geldiğinin gözden kaçırıldığına, sanığın olayda kusurunun olmadığına, verilen cezanın ağır olduğuna, katılan vekilinin, ölenin olayda tali kusurlu olmadığına, sanığa takdiri indirime ilişkin kanun maddelerinin uygulanmasının yerinde olmadığına dair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken sanığın, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; yargılama sırasındaki davranışları lehine değerlendirilerek cezasında TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim uygulanan, 21.01.2015 tarihli oturumda lehe hükümlerin uygulanmasını talep eden sanık hakkında, TCK’nın 50/4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
2-TCK"nın 53/6. maddesinde, 3 aydan az ve 3 yıldan fazla olmamak üzere sürücü belgesinin geri alınabileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın 3 yıl süreyle sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
3-28.03.2014 tarihli dilekçe ile ölenin annesi olan Züleyha Bayır vekilinin davaya katılma talebinde bulunmasına rağmen Züleyha Bayır hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemesi suretiyle CMK’nın 237. ve 238. maddelerine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 09.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.