Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/738 Esas 2021/464 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/738
Karar No: 2021/464
Karar Tarihi: 08.02.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/738 Esas 2021/464 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümle ilgili yapılan temyizde, suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nin 29. maddesi uyarınca (1/4) oranında indirim yapıldığı belirtilmiştir. Ancak, suça sürüklenen çocuğun iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nın 87/1-son maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmaması ve belirlenen denetim süresinin hükmolunan ceza miktarından az olması nedenleriyle karar bozulmuştur. Bu nedenlerle, hüküm 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMUŞTUR.
Detaylı Açıklama:
- TCK'nin 29. maddesi: Kasten yaralama suçundan ceza verilecek kişi hakkında indirim yapma hükmü içerir.
- 5237 sayılı TCK'nın 87/1-son maddesi: Suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı tanınması gerektiğini belirtir.
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6. maddesi: Savunma hakkının korunması gerektiğini belirtir.
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi: Yargısal hakların korunması gerektiğini belirtir.
- CMK'nin 226. maddesi: Savunma hakkının korunması gerektiğini belirtir.
- TCK'nin 51/3 maddesi: Ertelenen ceza için belirlenen denetim süresinin hükmolunan ceza miktarından az olamayacağını belirtir.

1. Ceza Dairesi 2021/738 E. , 2021/464 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılanın küfür ettiği iddiası nedeniyle suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nin 29. maddesi gereğince (1/4) oranında indirim yapılmasına dair mahkemenin takdir ve değerlendirmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
a) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas ve 2017/247 sayılı Kararında belirtildiği üzere, suça sürüklenen çocuğa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
b) Ertelenen ceza için belirlenen denetim süresinin, hükmolunan ceza miktarından az olamayacağının gözetilmemesi ile TCK’nin 51/3 maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.