11. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/13857 Karar No: 2017/211 Karar Tarihi: 12.01.2017
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/13857 Esas 2017/211 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2015/13857 E. , 2017/211 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 31/10/2013 gün ve 2013/90-2013/214 sayılı kararı onayan Daire’nin 05/05/2015 gün ve 2014/9492-2015/6400 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü: Davacı vekili, ... Grubu"nun ..."ye olan borçları nedeniyle davacı tarafından yönetimine el konulduğunu, şirket yönetim kurulu tarafından alınan kararlarla temsil ve ilzam yetkilerinin belirlenerek belirli sınırlamalar getirildiğini, şirketin davalı banka nezdinde olan hesaplarından internet bankacılığı yolu ile yapılan işlemler ile zarara uğratıldığını, bu konuda davalı bankanın limit artırımına onay vermek suretiyle sorumlu olduğunu, zira limit artırımı konusunda talepte bulunanlar arasında yer alan bir kişinin temsil yetkisinin bulunmadığını ileri sürerek, 1.702.606,50 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporu kapsamından, davacı şirketin limit artırımına ilişkin talebinin anonim şirketler hukukunun temsile ilişkin olarak belirlediği kurallara uygun olduğu, miktara ilişkin sınırlamaların ticaret sicilinde yayımlanmış olsa da üçüncü kişilere karşı ileri sürülemeyeceği, bu sınırlamaların sadece iç ilişkide hüküm ifade edebileceği gerekçesiyle, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır. Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, davacıdan harç ve ceza alınmasına yer olmadığına, 12/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.