Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/33687 Esas 2018/14493 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirket nezdinde 07.07.2011-07.07.2014 tarihleri arasında çalıştığını iş sözleşmesini fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile haklı nedenle feshettiğini, ödenmeyen kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ile asgari geçim indiriminin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesini haksız feshettiğini, herhangi bir alacağının bulunmadığını beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının 07/07/2011 tarihinde davalı yanında çalışmaya başladığı, 07/07/2014 tarihinde iş akdinin sona erdiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının davalı işyerinde geçen hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı 07.07.2011-07.07.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde kesintisiz çalıştığını iddia etmiş, Mahkemece de talep gibi kabul ile hüküm kurulmuştur. Ne var ki; Mahkemece varılan sonuç dosya içeriği ile örtüşmemektedir.
Dosya içerisinde bulunan Sigortalı Hizmet Döküm Cetveline göre; davacının hizmet süresinin başlangıç tarihinin 09.08.2011 olarak bildirildiği görülmüştür. Dosyaya sunulan taraflar arasında imzalanan 07.07.2011 tarihli iş sözleşmesinde; davacının 17.07.2011 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başlamayı taahhüt ettiğine ilişkin ibarenin bulunduğu anlaşılmıştır. Sözleşmenin başlangıç tarihinin davacının çalışmayı taahhüt ettiği tarih olan 17.07.2011 tarihi olduğu gözetilerek davacının 17.07.2011-07.07.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı kabul edilerek davacının ücret alacakları hesaplanmalıdır. Mahkemece bu husus gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde davalıya iadesine, 06.06.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.