Taraflar arasındaki “kira tespiti" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 4.Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 7.3.2006 gün ve  816-179 sayılı kararın incelenmesi  davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 3.Hukuk Dairesinin  16.11.2006    gün ve  14471-15331  sayılı ilamı ile, (...Davada, 1.7.2005 tarihinden başlayan döneme ilişkin aylık kira parasının tesbiti istenilmiştir.
Mahkemece, hak ve nesafet uygulamasına göre 5.060 YTL kira parasına hükmedilmiştir.
Taraflar arasındaki kira sözleşmesi 1.7.2003 başlangıç tarihli olup 1 yıl sürelidir.
Kural olarak tarafların her türlü etken dışında ve serbest iradeleri ile yaptıkları kira sözleşmesinde belirledikleri kira parasının aksi iddia edilip kanıtlanmadıkça o dönemin olağan rayicine uygun olduğu kabul edilmelidir.
Şartlar değişmediği ve özel gelişmelerin varlığı iddia ve ispat edilmedikçe, kira sözleşmesinde olağan rayice uygun olarak kararlaştırılan kira parasına Üretici Fiyat Endeksi artış oranının (ÜFE%65 i aştığı dönemlerde %65 ile sınırlı olarak) üç yıl için (ard arda üç defa) artırımı esas alınarak bulunacak kira parasının o dönemin hak ve nesafet kurallarına uygun ve aşırı olmayan bir kira parası olduğu ilke olarak kabul edilmeli ve ona göre uygulama yapılmalıdır. Bundan sonra ise yeniden hak ve nesafete uygun kira parası tesbit edilecektir.
Dava konusu olayda sözleşme bitim tarihinden itibaren üç yıl geçmediği hükme esas alınan bilirkişi raporunda dava dilekçesinde belirtilen gelişmelerin sözleşmenin kurulduğu tarihte mevcut olduğunun açıklanmasına, dava dilekçesinde başkaca özel nedenlerden de sözedilmediğine göre, kira parasının endeks uygulamasına göre tesbiti gerekirken hak ve nesafet ilkeleri uygulanarak belirlenmesi  doğru değildir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili

  HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici  nedenlere göre ve özellikle Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun  1.10.2003 gün ve 2003/3-591 Esas ve 2003/534 sayılı kararında açıklandığı üzere Hukuk Genel Kurulu"nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ:Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA,istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine,  5.12.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.