Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2020/4626 Esas 2021/679 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/4626
Karar No: 2021/679
Karar Tarihi: 01.02.2021

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2020/4626 Esas 2021/679 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde görülen ve davalı derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istenilen davada mahkeme, davanın kabulüne karar verdi. Ancak, vekalet ücreti verilmediği için davacı vekili tarafından temyiz edildi. Yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması ve maktu vekalet ücreti takdiri yapılmamasının yanlış olduğu belirtilerek, hükümün düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Hükmün düzeltilmesi için HMK'nın geçici 3. maddesi yollaması ile HMK'nın 304. maddesi (1086 sayılı HUMK'nun 438/7. fıkrası) gereği işlem yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: HMK 326. maddesi yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilmesini öngörürken, 323. maddesi harç, vekalet ücreti ve sayılan diğer giderlerin yargılama giderlerinden olduğunu belirtmektedir.

8. Hukuk Dairesi 2020/4626 E. , 2021/679 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Derneğin Kendiliğinden Sona Ermesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

K A R A R

Dava dilekçesinde davalı derneğin kendiliğinden sona erdiğinin tespiti istenmiş, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davacı vekili tarafından yargılama gideri yönünden temyiz edilmiştir.
HMK 326. maddesinde, kanunda yazılı haller dışında, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği, 323. maddesinde ise, harç, vekalet ücreti ve sayılan diğer giderler yargılama giderlerinden olduğu hükme bağlanmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne karar verildiğine göre, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması ve kendisini vekille temsil ettiren davacı lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince maktu vekalet ücreti takdiri gerekirken vekalet ücreti verilmemiş olması doğru olmamıştır. Davacı vekilinin temyiz itirazı bu bakımdan yerindedir. Ne var ki, bu yanılgının düzeltilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden bozma nedeni yapılmamış, hükmün HUMK"un 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan sebeplerle hükmün 4. fıkrasındaki "Yargılama giderlerinin hazine üzerinde bırakılmasına" ibaresinin çıkartılarak yerine "Davacı tarafça yapılan toplam 220,05 TL masraf yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" yazılması ve 6 numaralı hüküm fıkrasından sonra gelmek üzere "7-Davacı kendini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihi itibari ile yürürlükte bulunana Avukatlık A sgari Ücret Tarifesi gereği 1.450,00 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ibaresinin yeni (7.) bent olarak yazılmak suretiyle, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollaması ile HMK"nin 304. maddesi (1086 sayılı HUMK"un 438/7. fıkrası) gereğince hükmün düzeltilmesine ve DÜZELTİLMİŞ BU ŞEKLİ İLE ONANMASINA, diğer temyiz itirazlarının yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenle reddine, HUMK"un 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, 01.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.