Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/501 Esas 2019/8468 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 50/4, 52/2-4 ve 5275 sayılı yasanın 106/3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1) Sanık hakkında TCK"nın 85/1 maddesi uyarınca belirlenen 3 yıl süreli hapis cezasında, aynı kanunun 62 maddesi uyarınca 1/6 oranında takdiri indirim uygulanarak belirlenen 2 yıl 6 ay süreli hapis cezasının, yine aynı kanunun 50/4 ve 50/1-a maddeleri uyarınca adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak, gün adli para cezasının 910 gün yerine 900 gün, 52/2 maddesi ile yapılan uygulama sırasında sonuç adli para cezasının 18.200 TL yerine, yazılı şekilde 18.000 TL olarak eksik belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun unsurlarının oluşmadığına, ceza miktarına ve CMK’nın 231. maddesinin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA; 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.