Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/2-869 Esas 2007/953 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2007/2-869
Karar No: 2007/953

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2007/2-869 Esas 2007/953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 10. Aile Mahkemesi'nde boşanma ve manevi tazminat davası görülmüştür. Mahkeme, boşanma davasını kabul etmiş ancak manevi tazminat isteminin reddine karar vermiştir. Davacı vekili, kararın incelenmesi için Yargıtay'a başvurmuş ve Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, davalı kocanın tamamen kusurlu olduğunu belirterek manevi tazminat takdiri gerektiğini vurgulamıştır. Ancak İzmir 10. Aile Mahkemesi, manevi tazminat yönünden önceki kararda direnmiştir. Dosya, Hukuk Genel Kurulu'na götürülmüş ve Özel Daire bozma kararına uyulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Bu nedenle, mahkemenin direnme kararı bozulmuştur. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 174/2. madde koşulları da açıklanmıştır ancak detaylı bir açıklama yapılmamıştır.

Hukuk Genel Kurulu 2007/2-869 E. , 2007/953 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir 10. Aile Mahkemesi
TARİHİ : 25/07/2007
NUMARASI : 2007/464-2007/555

Taraflar arasındaki “boşanma ve manevi tazminat“ davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir 10.Aile Mahkemesince boşanma davasının kabulüne manevi tazminat isteminin reddine dair verilen 11.5.2006 gün ve 2005/92 E. 2006/338 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesinin 4.4.2007 gün ve 2006/17945 E. 2007/5562 K. sayılı ilamı ile, (...1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davalı kocanın tamamen kusurlu bulunduğunun anlaşılmasına göre davacının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Toplanan delillerden, davalı kocanın eşi davacı kadının hastalığıyla ilgilenmediği anlaşılmaktadır. Bu davranış kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Türk Medeni Kanununun 174/2. madde koşulları oluşmuştur. Kadın yararına uygun manevi tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde reddi bozmayı gerektirmiştir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece manevi tazminat yönünden önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre,Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ: Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile,direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 5.12.2007 gününde ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.