Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4034 Esas 2019/8465 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 20.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 14/05/2018 tarih, 2017/10712 Esas – 2018/5407 Karar sayılı bozma ilamı öncesi verilen 21/09/2017 tarihli hükmün maddi tazminata ilişkin kısmının açıkça onanmadıkça kesinleşmiş sayılamayacağı gözetilmeden, bozma ilamı sonrası davacının maddi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulmamış ise de, bu hususta mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp değerlendirildiğinde, hükmedilen manevi tazminatın hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususa ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 694 sayılı KHK ile 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesine eklenen 9. fıkra dikkate alınarak davacı lehine 2.400 TL vekalet ücretine hükmolunması gerekirken, 1.728,36 TL vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün vekalet ücretine ilişkin 2 numaralı bendinin içeriği hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ""Karar tarihi itibariyle yürürlükte
bulunan 694 sayılı KHK"nın 144. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesine eklenen 9. fıkra gereğince 2.400 TL vekalet ücretinin davalı ... Hazinesinden alınarak davacıya verilmesine"" cümlesinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.