Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının gözaltına alınıp tutuklandığı tarihte yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin karar veya hükümlerin kesinleştiğinin ilgilisine tebliğinden itibaren üç ay ve her hâlde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda tazminat davasının dayanağı olan Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2010/179 Esas – 2013/362 Karar sayılı beraat hükmünün 11/11/2013 tarihinde kesinleştiği, beraat hükmünün içeriğinde tazminat hakkının bulunduğunun ayrıntılı olarak hatırlatıldığı ve kesinleşme şerhli beraat hükmünün 27/12/2013 tarihinde davacıya tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, kesinleşme şerhli beraat hükmünün tebliğinden itibaren üç aylık süre geçtikten sonra 22/09/2014 tarihinde açıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, ""kararın davacı vekilinin yüzüne karşı tefhim nedeniyle üç aylık yasal süresi içerisinde açılmadığı"" gerekçesi ile reddine karar verilmesi, sonucu itibariyle doğru kabul edilmekle,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; hak düşürücü sürede açılmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığından, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.